นั่งใจลอย..เคว้งคว้าง..ข้างหน้าต่าง หมอกจางจาง..ขาวผ่าน..ม่านตาฉัน มองดูเมฆ..คล้อยเคลื่อน..เลื่อนผ่านจันทร์ วอนเทวัญ..บันดล..มนต์สั่งใจ ถึงคนรัก..ไกลห่าง..ต่างฟากฟ้า ให้นำพา..ใจสอง..ปองไสว แม้กายห่าง..ใจรัก..ปักดวงใจ รักมั่นไว้..นิรันดร์..ไม่เสื่อมคลาย
7 พฤศจิกายน 2550 21:14 น. - comment id 784589
หากเธอเห็นอะไรใกล้หน้าต่าง เล็กบางบางเห็นใหมหัวใจฉัน ด้วยหลงไหลในมนต์เทพดลพลัน สงสารมันเก็บไว้ใกล้ใจคุณ... ขอให้เจอเร็วๆๆนะครับ
8 พฤศจิกายน 2550 07:38 น. - comment id 784728
กามเทพเดินดินได้ยินแล้ว คงไม่แคล้วชื่นใจในรักมั่น ช่วยส่งแรงห่วงใยไปถึงกัน ตัวไกลกันแต่ใจไม่ห่างเลย
8 พฤศจิกายน 2550 07:40 น. - comment id 784729
ขออนุญาตแก้กลอนครับ ช่วยส่งแรงห่วงใยไปถึงกัน จวบถึงวันชิดใกล้ได้สมปอง
8 พฤศจิกายน 2550 08:30 น. - comment id 784750
เพิ่งคิดตอนสำคัญได้ละสิ...อิอิ
8 พฤศจิกายน 2550 15:14 น. - comment id 785107
เสียงหัวใจบอกไว้ว่ารักเธอ คิดเสมอแม้ไกลไม่แปรผัน จะคอยดูแลเธอ..เรามีกัน หวังซักวันสองเราได้ใกล้ใจ
8 พฤศจิกายน 2550 15:15 น. - comment id 785108
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย
8 พฤศจิกายน 2550 19:03 น. - comment id 785268
ถึงคนดีที่อยู่ไกลใจคิดถึง แถมติดตรึงคนึงหามิลาหนี ยิ่งกว่านั้นบอกไว้ในชีวี ทุกนาทียังรักเธอเสมอมา กลอนน่ารักจังเลยค่ะ แวะมาทักทายนะค่ะ