แว่วสำเนียง เสียงคำ เฝ้าพร่ำหา นวลกานดา ห่างไกล สุดใฝ่ฝัน ออกตามหา ทั่วทิศ แทบจาบัลย์ ให้โศกศัลย์ อาลัย ถึงน้องนาง ได้ยินแว่ว แจ้วแจ้ว ว่ารักมาก ขออย่าจาก พรากไป แม้รุ่งสาง ขอแนบชิด ติดตรึง หอมแก้มพลาง โปรดจงฟัง พี่ครวญ หวลคำนึง ปากชายหนอ คมจริง ยิ่งสิ่งไหน ทำช้ำใจ แล้วแกล้งลวง ให้นึกถึง ฝากคำวอน เว้าหวาน ปานรำพึง เอ่ยคำซึ้ง ออดอ้อน ดูเข้าที เสียใจนะ หนุ่มน้อย คอยเปล่าเปล่า หัวใจเล่า เข็ดขาม ความรักนี่ ต่อให้ร้อง ร่ำไร สุดชีวี อย่าหมายมี มาหา ขอลาจร เคยหลอกหลง ให้รัก ปักแน่นหนา ที่สุดมา กลับคำ ช้ำสมร ร้าวรานลึก ตรึกใน ห้วงอุทร เป็นบทสอน จดจำ จนวันตาย ชีวินมธุรา
ชีวินมธุรา 25 ต.ค. 2550 22:37 น. - ID 108871 
707
5
0
25 ตุลาคม 2550 22:40 น. - comment id 777410
หายไปไหนมาค่ะเนี่ย... คิดถึงๆๆๆๆ... หนุ่มน้อยที่ไหนทำให้เจ็บนะ..เดี๋ยวพาเพื่อนๆ ไปจัดการ... พรุ่งนี้ไปทำบุญตักบาตร..กรวดน้ำดีกว่านะคะ
26 ตุลาคม 2550 04:42 น. - comment id 777510
ด้วยสำเนียงเสียงเอื้อนเพื่อนเข้าใจ เหตุไฉนตัดพ้อต่อคำนึง ที่เราเคยรำพันฝันไปถึง ใครคนหนึ่งห่งไกลไปเมื่อวานรักษาสุขภาพนะครับ มาแก้ไขจากใจสั่งมาครับ
26 ตุลาคม 2550 08:01 น. - comment id 777610
สำหรับเพียงพลิ้ว ปากแข็งแต่ใจอ่อนค่ะ โดนง้อทีไร หายงอนทุกที
26 ตุลาคม 2550 09:07 น. - comment id 777684
สวยงาม...ครับ
26 ตุลาคม 2550 12:42 น. - comment id 777820
สวัสดีค่ะ ทุกท่าน ทำบุญแล้วค่ะ ใจสบายค่ะ ครูพิม รำพึงถึงใครมิทราบคะ คุณ โซแน็ค ทีหลังหัดเป็นคนใจแข็งหน่อยนะคะ คุณ เพียงพลิ้ว ปลื้มมากค่ะ คุณธนา ขอบคุณทุกท่านที่แวะมานะคะ ทานกาแฟก่อนนะคะรักษาสุขภาพนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
