คำด่าจากคนเก่า

นักดาบ

ไม่เคยลืมวันเวลาที่ผันผ่าน
       ไม่เคยลืมตำนานของเราสอง
       แต่ความรักของเราไม่สมปอง
       เพราะตัวน้องเจ้ามีใจคิดแบ่งปัน
                จากวันนั้ถึงวันนี้ปีกว่าแล้ว
       รักก็แคล้วตัดขาดแน่แท้หนอ
       มีคนใหม่เข้ามาดีกว่ารอ
       เพราะข้าขอจากเจ้าไปเรียนวิชา
  
                 ผ่านมาแล้วเจอกันอาทิตย์ก่อน
        เจ้าไม่ออ้นเอื้อนเอ๋ยและถามหา
        สุกทุกข์ดีหรือไม่ไร้เมตตา
        เพราะตัวเจ้ากีดกันข้าออกจากใจ
  
                 เจอทุกครั้งก็เหมือนมาแต่เก่าก่อน
        ไม่เคยออ่นความคิดให้เข้าหา
        มีปากเสียงทุกครั้งทุกเวลา
        เหมือนตัวข้าไร้แล้วซึ่งความดี
                  แต่ครานี่ตัวเจ้าทำข้าเจ็บ
        เหมือนเอาเล็บปลายแหลมกรีดเลือดไหล
        ว่าเราได้ยุ่งแฟนเขาชอบหรือไร
        เหมือนตัวข้าคนจัญลัยน้ำตาริน
                  ที่ไปหาคือเขาของไปคืนให้
        ที่ลืมไว้บ้านข้าสองปีก่อน
        ไม่อยากเก็บเอาไว้ใจร้าวรอน
         เหมือนดั่งหมอนโยคีมาทิ่มแทง
                และไปดูอยากรู้อยู่ดีไหม
         ว่ามีใครมารังแกหรือเปล่าหนอ
          เป็นไงบ้างแฟนเก่าหรือเขารอ
         หรือจะขอความช่วยเหลือสิ่งอื่นใด
                แต่สิ่งที่ได้กลับมาไม่ใช่มิตร
         คือจริตคำด่าข้าเศร้าหมอง
         ว่าข้าได้แค่ห่วงใยจึงไปมอง
         แล้วเอาของที่เจ้าลืมส่งคืนไป
                เมื่อเจ้าด่าข้าแบบนี้ข้าขายหน้า
         จะไม่มาให้เห็นหน้าครั้งที่สอง
         จะไม่เหลียว จะไม่แล จะไม่มอง
         จะไม่เกียว จะไม่ข้อง จะหายไป
         
                ขอเจ้าจงโชคดีทุกทุกสิ่ง
         คือความจริงใจสุดท้ายที่ข้าให้
         เอาไปเถิดความจริงใจเจ้าเอาไป
         ข้านั้นไรสิ่งใดมาทดแทน