เรายืนอยู่คนละฟาก ฝั่งแม่น้ำ ที่สุดจะก้าวข้าม ไปหาได้ ทำได้เพียงสบตา อยู่ไกล ๆ แอบส่งหัวใจ ไปพูดจา เป็นความเข้าใจ ที่หม่นเศร้า เป็นความปวดร้าว ที่มีค่า เป็นน้ำตา ที่ยินดีแลกด้วยน้ำตา เป็นนาฬิกา ที่หยุดหมุนเพียงชั่วคราว ต่างเป็นเพียงเส้นขนานที่ผ่านพบ เป็นนิยายที่ถูกเขียนให้จบ บนความเศร้า เป็นรอยเล็กที่แอบลึกในใจเรา เป็นความอบอุ่นที่ว่างเปล่า ร้าวอารมณ์
19 ตุลาคม 2550 09:51 น. - comment id 773590
ก็ยังดีนะคะที่ยังได้พบ ดีกว่าคนที่ไม่มีโอกาส แม้แต่ได้พบกันเลย มันแสนจะคิดถึงยากเกินบรรยายจ้า
19 ตุลาคม 2550 10:48 น. - comment id 773618
อ่ะนะ.. คุณครูแอบหนีลูกศิษย์มาแอบอ่านกลอน ล้อเล่นค่าาาา และความเป็นจริง มันก็เศร้าพอกันแหล่ะจ้า เป็นความว่างเปล่าเหมือน ๆ กัน
19 ตุลาคม 2550 11:56 น. - comment id 773660
ส่งความรักข้ามน้ำคลอง แอบลอบมองอยู่ริมฝั่ง ความคิดถึงแรงพลัง และคงยังเฝ้ารอคอย แวะมาแจมแบบมั่วๆจ้า
19 ตุลาคม 2550 12:29 น. - comment id 773680
บนทางเดินเส้นขนานยากพานพบ แม้ประสบพบเจอฝั่งข้ามคลอง แอบส่งใจไปหาและเมียงมอง คงต้องหมองเพราะคลองกั้นขวางเอย สวัสดียามบ่ายจ้า
19 ตุลาคม 2550 13:12 น. - comment id 773723
.ใช่เลยคะกลอนถูกใจจังเลย เป็นเส้นขนานที่ไม่อาจพบกัน แต่ขอเป็นคู่ขนานไปตลอดชีวิต เอาเป็นว่าไม่ได้อยู่คู่ขอแค่มองก็พอ
19 ตุลาคม 2550 13:24 น. - comment id 773733
แม้อยู่บนเส้นขนานยากพานพบ แต่ดีกว่าเส้นบรรจบแล้วแยกหาย เส้นขนานนั้นเคียงคู่อยู่เรื่อยไป ดีกว่าได้เจอะเจอแล้วจากจร *************************************** ***************************************
19 ตุลาคม 2550 14:48 น. - comment id 773798
ถูก ใจ มากเลย ...ค่ะ...อ่านแล้ว ได้ อารมณ์ ความรู้สึก ดี ค่ะ...อยาก แต่งได้ ดี แบบนี้ บ้าง จัง
19 ตุลาคม 2550 15:40 น. - comment id 773837
ดีคะ แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมพระจันทร์ ฯ นะคะ
19 ตุลาคม 2550 15:42 น. - comment id 773841
แอบมานั่งสบตาคนฝั่งคลองค่ะ.....
19 ตุลาคม 2550 18:15 น. - comment id 773958
เส้นขนาน...บางครั้งก็ทำให้เราไม่อยากก้าวไปข้างหน้าเลยนะคะ ถ้าต้องขนานไปกับใครสักคน....
20 ตุลาคม 2550 01:51 น. - comment id 774167
อย่ากลัวที่จะว่ายน้ำข้ามไปอีกฝั่ง เพราะขณะที่เรากลัว...เวลานั้นอะไรๆก็จะทำให้"โอกาศ"หายไปได้