วันก่อนนั้นหัวใจฉันมันมีรัก ได้รู้จักได้รักเธอฉันเพ้อฝัน แม้ว่าเธอมีใจให้เพียงเพื่อนกัน จะยามฝันหรือตื่นก็ชื่นใจ จากวันนั้นจนวันนี้ที่ได้รัก ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอยิ่งเผลอไผล จนบางครั้งฉันเองก็เผลอใจ หวังไปไกลจนใจเจ็บทุกข์ระทม เมาอะไรไม่เมาเท่าเมารัก ขมอะไรไม่หนักเท่ารักขม ทุกข์อื่นใดไม่ทุกข์เท่ารักเราตรม ร้าวอื่นใดไม่ระบมเท่ารักพัง เธอไม่เคยทำร้ายแต่ไม่รัก เพียงเท่านี้ก็อกหักเหมือนสิ้นหวัง เธอจริงใจเพียงแต่ไม่จริงจัง หลายหลายครั้งเธอเมินเลยและเฉยชา ในบางคราวเธอสนใจเธอไยดี แต่บางทีเธอหลบลี้เธอหนีหน้า ฉันเจ็บช้ำจนบางครั้งมันด้านชา เพราะให้มาทั้งหมดใจที่มี แต่วันนี้ฉันไม่เหมือนเมื่อวันก่อน หัวใจฉันไม่อ่อนไม่วิ่งหนี ไม่เจ็บปวดแม้มีเธอหรือไม่มี เพราะวันนี้คือวันที่ฉันตัดใจ ฉันเข้มแข็งมากกว่าที่เธอรู้ สังเกตดูจะรู้ว่าฉันทำได้ เหมือนตัดบัวไม่ให้เหลือแม้เยื่อใย และเดินหน้าต่อไปไม่กลับมา
15 ตุลาคม 2550 21:10 น. - comment id 771640
เขียนได้สัมผัสดีครับ ความหมายชัดเจน ต่อเนื่อง มีที่มาที่ไป และบทสรุปในตัว และยาวถึง 7 บทอีกด้วย นับว่ามีความสามารถเขียนได้ยาว
17 ตุลาคม 2550 19:44 น. - comment id 772750
เข้มแข็งดีค่ะ.. เข้มแข็งเข้าไว้นะ.. เป็นกำลังใจให้ก้าวต่อไปค่ะ!