โลกเปลี่ยนไปใยใจเปลี่ยนตามกระแส ที่เปลี่ยนแปรสู่ความหวังลมๆแล้ง เปลี่ยนปรับสู่พื้นฟ้านาทีแส้ง ไปสู่ความแทรกดแทรงช่นวันวาน ใครหนอคิดพิชิตความฝัน คนเราอันต้องดับเพื่อสืบสาน นั้นต้องมลายรับ ยิ้มระรื่น เขียนไมออกบอกไม่เป็น เศร้า...
12 ตุลาคม 2550 19:02 น. - comment id 770224
ซะงั้นอ่ะ ... โลกเปลี่ยนไปใยใจเปลี่ยนตามกระแส ที่เปลี่ยนแปรสู่ความหวังลมลมแล้งแล้ง ปรับสู่พื้นฟ้านาทีที่เปลี่ยนเแปลง เข้าแทรกแซงความตรมจนซมซาน ใครรหนอคิดพิชิตความฝัน คนเรานั้นต้องดับเพื่อสืบสาน กายมลายคล้อยลับกลับวันวาน เช่นดั่งกาลผ่านเคลื่อนและเลือนไป ใครหนอก่อรอยยิ้มรื่นชื่นความสุข ปรับความทุกข์ให้เลือนลางและจางหาย มีเพียงความอบอุ่นละมุนกาย ให้ผ่อนคลายทุกข์เศร้าที่เร้ามา ใครคนนั้นขอเป็นเธอที่เจอฉัน ในคืนวันที่เจ็บช้ำย้ำคำว่า กำลังใจหายลับกลับน้ำตา เอากลับมารอยยิ้มชื่นระรื่นใจ แห่ะ แห่ะ ดำน้ำบุ๊ง ๆๆ ๆ เลยค่ะ เฮ่อ นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว
20 ตุลาคม 2550 17:11 น. - comment id 774507
ขอบคุณสำหรับกลอนต่อกลอน เรื่องร้อยกรองเก่งไม่เก่งสำคัญไฉน เรื่องความสุขเรื่องความทุกข์อยู่ที่ใจ ใครเล่าใครจะบอกความเป็นจริง