หลั่งน้ำตาใต้เงาจันทร์

ไม้หอม

เหม่อมองท้องฟ้ากว้างไกล
นั่งฟังเสียงหัวใจที่หดหู่
หลับตาลงน้ำตาพรั่งพรู
จันทร์เจ้าเอ๋ยเคียงคู่ดารา
แล้วข้าเล่าจะคู่กับใคร
เหม่อมองฟ้าไกลเหว่ว้า
จันทร์เจ้าส่องแสงสว่างตา
แต่ข้าอ่อนล้าหวั่นใจ
เหม่อมองท้องฟ้าไกลกว้าง
และข้าอ้างว้างหวั่นไหว
จันทร์เจ้าเจ้าบอกลาข้าหรือไร
แสงจันทร์จึงหม่นไหม้หมองมัว
ขนาดดวงจันทร์เจ้ายังหมองหม่น
ฟ้าเบื้องบนก็พาลมืดสลัว
ใยตัดรักไม่ขาดเหมือนใยบัว
จันทร์เจ้ายังกลัวข้าขาดใจ
หม่นไหม้มัวหมองมืดมน
จันทร์เจ้าเองยังทนดูไม่ไหว
ดาวน้อยหลบเร้นไปเห็นใจ
แล้วเธอละเป็นใครไม่เหลียวดู
............................................
ฉันเคยเป็นคนรักของเธอหรือเปล่า
ระหว่างเราเป็นอย่างไรที่เคยอยู่
หรือผ่านมาไม่เคยเห็นไม่รับรู้
ทุกอณูใจเธอเป็นของใคร
แท้ที่จริงผ่านมาแค่หลงผิด
แท้ชีวิตเธอทำให้หวั่นไหว
แท้ที่จริงเธอหลอกให้เชื่อใจ
แท้ที่จริงเธอไม่เคยรักกัน
เข้าใจผิดไปเองเข้าใจผิด
เข้าใจผิดไปนิดเลยไหวหวั่น
เข้าใจผิดหมดเลยว่าผูกพัน
เข้าใจผิดทั้งนั้นที่ผ่านมา
ฉันไม่เคยเป็นคนรักของเธอเลยใช่ไหม
ฉันเป็นเพียงแค่ใครที่เธอทำให้เหว่ว้า
ฉันเป็นเพียงคนโง่ที่เธอหลอกทุกวันเวลา
ฉันเป็นเพียงผู้หญิงไร้ค่าที่เธอแค่ผ่านมาแล้วผ่านไป
 
..................................................
เหม่อมองท้องฟ้าไกลกว้าง
จันทร์เจ้าเอ๋ยกลับมาอยู่เคียงข้างข้าได้ไหม
ดวงดาราโปรดกลับมาช่วยกล่อมใจ
ข้าไม่อยากทนหม่นไหม้เพียงลำพัง
เหม่อมองท้องฟ้ากว้างไกล
จันทร์เจ้าเอ๋ยอย่าทำให้ใครต้องผิดหวัง
ดวงดาราโปรดกลับมาข้าขอรั้ง
ข้าไม่อยากอยู่ลำพังทั้งน้ำตา
...............................................
จันทร์เจ้าเอ๋ยอ้างว้างน้ำตาหลั่ง
รักของข้าภินทร์พังทั้งเหว่ว้า
หมดสิ้นแล้วความรักความศรัทธา
วันนี้หลั่งน้ำตาไม่อายจันทร์