...เป็นเศษหิน เม็ดทรายที่ไร้ค่า เป็นเศษผงไร้ราคาที่มองผ่าน เป็นควันหมอกเบาบางที่เจือจาง เป็นเพียงภาพเลือนลางไม่สำคัญ ...เหลือให้กันบ้างไหมกับคำว่าที่รัก เหลือที่พักพิงใจเหมือนวันนั้น เหลือน้ำใจห่วงหากันและกัน เหลือเยื่อใยสายสัมพันธ์ที่เคยมี ...ขอเพียงความห่วงใยยังมีให้ ขอแค่ให้ความสำคัญชายคนนี้ ขอเพียงแค่เสี้ยวใจของคนดี ขอให้พี่ได้ไหมหากรักกัน ...จะไม่ท้อถอยห่างไม่ยอมแพ้ จะไม่ยอมอ่อนแอไปถึงฝัน จะรักเธอเพราะเธอคนสำคัญ จะถนอมรักมั่นด้วยสัญญา>
9 ตุลาคม 2550 10:03 น. - comment id 767886
ดีจ้า อย่าน้อยใจไปเลยนะค่ะ
9 ตุลาคม 2550 10:51 น. - comment id 767952
เป็นอยู่บ่อยๆ เหมือนกันคะแอบน้อยใจ มันเหมือนเขาไม่แคร์ความรู้สึกเราเลย แต่จริง ๆเราอาจจะคิดไปเองฝ่ายเดียวก็ได้ มีอะไรคุยกันดีกว่าคะ..เพิ่งได้แวะมาอ่านบทแรกเลย ประทับใจมากคะกลอนเพราะ ได้ใจเหมือนกันนะ
9 ตุลาคม 2550 13:06 น. - comment id 768014
น้อยใจไปร้อยรอบ ไม่เห็นมีใครมาง้อเลยค่ะ ^_^
9 ตุลาคม 2550 13:33 น. - comment id 768034
อย่าน้อยใจเลยนะคะ... มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้...อย่าคิดมากไปเองเลย... เรื่องของคนสองคน...ก็ต้องคิดกันสองคน... ถ้าคิดไปเองฝ่ายเดียวแล้วจะเป็นเรื่องของคนสองคนได้อย่างไรล่ะคะ
9 ตุลาคม 2550 15:27 น. - comment id 768098
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น และแวะเข้ามาอ่านผลงาน คือกำลังใจจากเพื่อนๆครับ
9 ตุลาคม 2550 16:35 น. - comment id 768119
อย่าน้อยใจนะคะ ยิ้มเข้าไว้ค่ะ ใจเย็นๆๆ
9 ตุลาคม 2550 20:59 น. - comment id 768266
ระวังหัวล้านน่ะครับ
9 ตุลาคม 2550 22:56 น. - comment id 768355
มาปลอบใจค่ะ..อย่าน้อยใจไปเลยค่ะ..
26 ธันวาคม 2550 11:54 น. - comment id 804471
ทำไมเศร้าจังค่ะ...ผู้หญิงคนนี้คงโชคดีมากๆที่มีผู้ชายดีๆอย่างคุณ.... ซึ้งมากค่ะ...พยายามต่อไปนะค่ะจะเป็นกำลังจัยให้ค่ะ...!