พระพายพัด รัดร้อย ความหงอยเหงา ชโลมเงา เคล้าโศก วิโยคหา ร้างแรมโรย โหยไห้ คราวไกลตา หวั่นอุรา คราห่าง รักจางใจ ลิบสุดฟ้า อาลัย ฤทัยหวน เคยชื่นชวน ชี้ชม ภิรมย์ไสว รำลึกถึง ยอดชู้ ผู้คลาไคล แอบหวามไหว ซุกซ่อน อ่อนอกตรม เงียบสะอื้น กลืนช้ำ ย้ำความหวั่น อกยังพรั่น เศร้าเดียว เหนี่ยวจิตขม ชะรอยนวล ป่วนปั่น ฝันลอยลม อาบระทม ซมซาน หวานมลาย นกนางนวล บินร่อน อ้อนเคียงคู่ เสียงเพรียกกู่ ดูแล้ว แก้วขวัญหาย เหลือบแลเห็น น้ำซัด ปัดรอยทราย ยังมิวาย คลายถวิล สิ้นระแวง คลื่นกระทบ ซบฝั่ง เหมือนสั่งฝาก จักมิพราก จากลา เตือนอย่าแหนง จารึกมั่น จำนรรจา หาเคลือบแคลง ตราบอาทิตย์ อับแสง ฤาแฝงเลือน ร้อยคารม คมชาย เกรงกลายกลับ ยามได้ลับ ผินหลัง ดังถูกเฉือน เยื่อสายใย สะบั้น ผิหันเยือน ดุจดวงเดือน ไร้ฉวี รัศมีเพ็ญ พระพายพัด รัดร้อย ความหงอยเหงา เหลือเพียงเรา กับคาวใจ ใครหนอเห็น ผสานรอย สร้อยเศร้า ร้าวลำเค็ญ แม่เนื้อเย็น เร้นบ่วง ในห้วง..คอย..
bananaleaf 5 ต.ค. 2550 19:12 น. - ID 108080 
1876
37
0
6 ตุลาคม 2550 20:25 น. - comment id 737966
คุณอินสวน
จริงหรือไม่จริงก็ม่ายรู้
6 ตุลาคม 2550 20:26 น. - comment id 738788
ไมตรีจิตมิตรอักษรเช่นกันค่ะ
5 ตุลาคม 2550 19:22 น. - comment id 765782
เย้ มาคนแรกนะจะบอกให้ อ่านกลอนคุณครูทีไรไม่เคยผิดหวังเลยค่ะ เหมือนตกออยู่ในความฝันเลยค่ะ กลอนไพเราะมากค่ะ
5 ตุลาคม 2550 19:53 น. - comment id 765799
ยังคอย ยังคอย................ เศร้ามากๆเลย..................
5 ตุลาคม 2550 20:42 น. - comment id 765813
มานั่งคอยเป็นเพื่อนค่ะ สวัสดีค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
5 ตุลาคม 2550 21:21 น. - comment id 765849
คอยมานานเลยคะกลอนเพราะๆๆของคุณคณูรพี..ไม่ผิดหวังสมกับที่รอคอยเจ้าคะ..คิดถึงนะคะ...
5 ตุลาคม 2550 21:30 น. - comment id 765859
อย่าคอยเลยเหนื่อยป่าว... ...อยู่เป็นมิ่งขวัญน้องอย่างนี้ดีแล้ว..
5 ตุลาคม 2550 22:40 น. - comment id 765900
คอยแต่เธอ หลงละเมอเพ้อคอยเธอ ....ร้องเพลงให้แต่จำเนื้อมะได้ง่ะ.. ป้ารพีคอยใครอยู่จ๊ะ บอกมาไวไว จาไปบอกให้ อิอิ
5 ตุลาคม 2550 22:42 น. - comment id 765903
ขอเข้ามาคอยด้วยคนครับ ... แต่ผมคอยมา 10 ปีแล้วจนเพื่อนหาว่าผมเป็นกบเฒ่า... เอาไงดี
5 ตุลาคม 2550 23:00 น. - comment id 765916
สวัสดีครับ ชื่นชมผลงานครับ
5 ตุลาคม 2550 23:01 น. - comment id 765917
บรรยากาศชวนน่านอนพักผ่อนจริงๆ ต้องไปนอนแล้วหละน้องใบกล้วยสีตองสวยสด...บาย
5 ตุลาคม 2550 23:37 น. - comment id 765933
มาแล้วจ้า กลัวคอยนาน...
6 ตุลาคม 2550 00:28 น. - comment id 765948
ยังคอย ช่างเป็นการคอยที่ยังสวยสดงดงามจริงๆ แต่ของผมน่ะเป็นโอลด์คอยมากกว่าคือว่าเป็นการคอยที่คอยมานานแสนนานน่ะครับ แวะมาป่วนกวนประสาทตอนดึกๆครับ
6 ตุลาคม 2550 07:48 น. - comment id 765977
6 ตุลาคม 2550 10:00 น. - comment id 766017
แวะมาคอยเป็นเพื่อนนะคะ
6 ตุลาคม 2550 10:06 น. - comment id 766023
กลอนเพราะมากๆเลยครับ อ่านหลายรอบไม่รู้เบื่อครับ
6 ตุลาคม 2550 10:37 น. - comment id 766033
แวะทักทาย.. งานงามคับ ไมตรีจิตมิตรอักษร
6 ตุลาคม 2550 11:05 น. - comment id 766044
พี่ร้องน้องร้องด้วยนะเอ้า แง ๆ ๆๆๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆเอมเห็นคนร้องไห้ได้ซะที่ไหนใคร ไม่ว่าจะเป็นใครเห็นน้ำตาซึมเราก็น้ำซึมตามอ่ะ โอ๋ ๆ ๆ อย่างร้องเลยนะคะ
6 ตุลาคม 2550 11:38 น. - comment id 766054
เด๋ยวรอมีนสอบเสร็จมีนจะมานั่งคอยเป็นเพื่อนนะค่ะ อิอิ
6 ตุลาคม 2550 13:31 น. - comment id 766071
นกขมิ้น บินวน บนคบไม้ ร้องเรียกให้ คู่นอน ร่อนมาหา เรียกเท่าไร นกเจ้า ก็ไม่มา สุดเหว่ว้า อาลัย ไร้คู่นอน.
6 ตุลาคม 2550 14:16 น. - comment id 766086
ปูนนี้แล้ว คงต้องคอยพ่อหม้ายแล้วละ
6 ตุลาคม 2550 14:31 น. - comment id 766093
ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นไป เนอะๆ ใครแซวว่ารอพ่อหม้าย โป้งเลย อิอิ
6 ตุลาคม 2550 16:30 น. - comment id 766161
..มาคอยด้วยสิ .รอลมพัดหวน...
6 ตุลาคม 2550 16:30 น. - comment id 766162
เขียนได้กลมกลืนอ่อนไหวพลิ้วสั่นอารมณ์ดี แล้วจ้า
แก้วประเสริฐ.
6 ตุลาคม 2550 17:55 น. - comment id 766187
คอยใครกันเหรอเจ้าคะ คงคอยมานานนะคะ ฟังจากเพลง คงไปตามวัยเพลงหรือเปล่า เจ้าคะ
6 ตุลาคม 2550 19:19 น. - comment id 766206
6 ตุลาคม 2550 19:20 น. - comment id 766207
6 ตุลาคม 2550 19:24 น. - comment id 766210
6 ตุลาคม 2550 19:27 น. - comment id 766213
6 ตุลาคม 2550 19:30 น. - comment id 766216
6 ตุลาคม 2550 19:34 น. - comment id 766219
6 ตุลาคม 2550 19:37 น. - comment id 766222
6 ตุลาคม 2550 19:38 น. - comment id 766224
6 ตุลาคม 2550 19:40 น. - comment id 766227
6 ตุลาคม 2550 19:44 น. - comment id 766230
6 ตุลาคม 2550 20:16 น. - comment id 766237
6 ตุลาคม 2550 20:21 น. - comment id 766242
6 ตุลาคม 2550 20:23 น. - comment id 766244
6 ตุลาคม 2550 20:28 น. - comment id 766248
6 ตุลาคม 2550 20:29 น. - comment id 766251
6 ตุลาคม 2550 20:43 น. - comment id 766258
6 ตุลาคม 2550 20:45 น. - comment id 766259
ประหลาดใจ วันนี้ล๊อคอินได้ อิ อิ หม้ายก็หม้ายค่ะ แต่ไม่เอาพวกหม้ายเมียเผลอ หม้ายเฉพาะกิจ หม้ายจำเป็น หม้าย ฯลฯ ทั้งหลายแหล่ ขอบคุณที่แนะนำนะ ถ้าได้ผลยังไง จะรายงานข่าวให้ทราบค่ะ ฮ่า ๆๆๆ
6 ตุลาคม 2550 20:48 น. - comment id 766262
6 ตุลาคม 2550 20:49 น. - comment id 766264
6 ตุลาคม 2550 20:51 น. - comment id 766267
6 ตุลาคม 2550 20:54 น. - comment id 766271
6 ตุลาคม 2550 23:08 น. - comment id 766350
มองพระจันทร์วันนี้ฤดีเศร้า ให้สุดเหงาเหว่ว้าน้ำตาไหล ยิ่งเห็นแสงจันทร์ส่องผ่องอำไพ ยิ่งคิดถึงบางใคร..คนไกลตา ที่เคยคู่เคียงชิดสนิทแนบ เคยอิงแอบชิดใกล้ใจห่วงหา เคยชี้ชวนชมจันทร์ทุกวันมา เคยบอกว่ารักเราทั้งเช้าเย็น แต่วันนี้ไฉนใจเจ้าเอ๋ย กลับคุ้นเคยความเหงาเท่าที่เห็น คล้ายดาวดับลับหายในคืนเพ็ญ ทั้งที่เป็นวันฟ้าแจ้งเหมือนแกล้งกัน ยิ่งคิดไปให้ใจต้องไหวหวาด สุดอนาถหนักหนาอุราฉัน อยู่กับความเหงาเศร้าเฝ้ารำพัน อยากบอกเขาคนนั้นฉันยังคอย ให้เขากลับรับส่งซื่อตรงฉัน อยู่เคียงกันดูดาวเฝ้าสุดสอย แถมอยากให้รู้ไว้ใจเนื้อกลอย ยังรักเธอเกินร้อยยังคอยเธอ
7 ตุลาคม 2550 00:43 น. - comment id 766403
ยอดเยี่ยมเกินคำบรรยายจริง ๆ ค่ะ หายไปนานเลยนะคะคุณผู้หญิงไร้เงา กลับมาเขียนงานเพราะ ๆ ให้อ่านหน่อยสิคะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะที่มาร่วมปันความงามบนตัวอักษรร่วมกันค่ะ
7 ตุลาคม 2550 07:51 น. - comment id 766493
กลอนเพราะเพลงหวานจังค่ะ
7 ตุลาคม 2550 09:13 น. - comment id 766533
ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมกัน แหม..เพลงคนแก่น่ะค่ะ เค้าหาว่ารพีแก่และคอยนาน เหมือนกับเพลงไปแล้วนะ ถ้าคุณบอกว่าเพลงนี้เพราะ งั้นรพีก็จะเหมาว่าคุณวัยเดียวกันด้วยน๊า อิ อิ
7 ตุลาคม 2550 14:50 น. - comment id 766665
ต้องมั่นคงและหนักแน่นจริง ๆ นะคะ สำหรับการรอคอย... เพราะมันทรมาณ..
7 ตุลาคม 2550 17:11 น. - comment id 766716
7 ตุลาคม 2550 20:49 น. - comment id 766808
สวัสดีค่ะพี่รพีคนงามกลอนไพเราะเหมือนเดิมน้า เอยังไม่ได้แต่งเลยค่ะ
ปล. วันที่14 จะมาไหมคะ อิอิ
8 ตุลาคม 2550 05:25 น. - comment id 766930
8 ตุลาคม 2550 09:16 น. - comment id 766992
พระพายพัด รัดรูป สูบกลิ่นหอม ละลายล้อม ตรอมใจ ให้สุขสม แม้รอยนวล ป่วนปั่น กับสายลม อย่าเศร้าตรม ซมซาน หว่านคำลวง
8 ตุลาคม 2550 22:30 น. - comment id 767649
27 ตุลาคม 2550 15:04 น. - comment id 778244
แม่เนื้อเย็นเร้นบ่วงในห้วงคอย คงเหงาหงอยครวญคร่ำรำพันหวล สงสารใจใคร่ปลอบตอบสำนวน ใช่ลืมคำทั้งมวลเคยเว้าวอน ร้อยคารมคมชายหากลายกลับ แม้ห่างไกลแลลับยากถ่ายถอน ระหกระเหินเดินดุ่มทั้งลุ่มดอน จะต้องย้อนมาหาแก้วยาใจ เธอเปรียบเช่นดวงใจที่ในอก อย่าวิตกแรมร้างไปบางไหน ไม่ลุ่มหลงลงหลักปักผู้ใด ยังมั่นคงตรงไว้เธอคนเดียว อนาคตของเรากำหนดเอง หากรีบเร่งเลี้ยวลดอาจคดเคี้ยว ประสานมือแร่งเกร็งเขม็งเกลียว จุดหมายเดียวตรงกันฉันกับเธอ... ไม่สนใจใครอื่นแม้จะมี.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
