พอใจแล้วไม่ใช่หรือ รู้ดีว่าเธอคือที่สุดของความปรารถนา ทนได้ แม้ปวดใจเสียน้ำตา เพียงได้กอดเก็บช่วงเวลาที่มีกัน รู้ว่ารักแล้วต้องปวดร้าว เมื่อเธอก้าวย่างเข้ามาในหัวใจฉัน แต่ทั้งที่รู้ก็ยังยอมอยู่อย่างนั้น เพราะถูกความดื้อรั้นกักขังไว้ ไม่สามารถจากมา เพราะการกล่าวลา อาจทำให้ฉันร้องไห้ และแม้จะมีเธอต่อไป ก็ปวดร้าวในหัวใจ ไม่ต่างกัน พอใจแล้วไม่ใช่หรือ รู้ดีว่าเธอคือที่สุดของความฝัน จะจากไป หรือยอมให้ความรักถูกผูกพัน หัวใจก็ถูกบีบคั้น ความรู้สึกก็ถูกกดดัน มันไม่แตกต่างกันซักนิดเดียว
1 ตุลาคม 2550 14:27 น. - comment id 762700
เศร้าได้อารมณืจริงๆเลย กับบรรยากาศที่กำลังเป็นอยู่ ขอบคุณครับจะเก็บบทนี้ไว้เลย
1 ตุลาคม 2550 14:50 น. - comment id 762717
ได้ใจมากเลย.. (แบบว่า..มันโดนเนอะ) Say hi ยามบ่ายนะคะ.. ทานข้าวรึยัง?
1 ตุลาคม 2550 15:15 น. - comment id 762749
ขอบคุณค่ะ คุณsonax 0651 เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ ที่กลอนเราถูกบันทึกไว้นกล่องกลอนของคุณ ขอบคุณคุณหมอนอิงค่ะ ยังมะได้ทานเล๊ยย ชักหิวแระจิ แว๊บไปหาไรทานดีก่า ทานด้วยกานมะคะ
1 ตุลาคม 2550 15:44 น. - comment id 762775
ได้ใจ อย่างแรง...
1 ตุลาคม 2550 18:23 น. - comment id 762922
ความรักของเด็กดื้อก็จะออกมารูปแบบนี้ค่ะ ดื้อเพราะรักด้วยรึเปล่าคะ แวะมาทักทายกันยามเย็นค่ะ
1 ตุลาคม 2550 18:44 น. - comment id 762943
คุณผู้หญิงมือสองคะ อย่างนี้ เค้าเรียกว่า พวกดื้อรักอ่ะค่ะ...มากกว่านั้น ก็เรียกว่า ไม่รักดีก็ได้ค่ะ ..ว่าแต่เคยเปงโรคนี้มะคะ..อิอิ ขอบคุงค่า คุงgolove2..มาเยี่ยมกานบ่อยๆนะค๊า..
1 ตุลาคม 2550 18:47 น. - comment id 762948
ชอบจุงคะ กลอนนี้ ถึงอ่านแล้วงงนิ้ดนึงก็เถอะ แวะมาให้กำลังใจนะคะ
1 ตุลาคม 2550 22:01 น. - comment id 763022
ดีคะ แวะมาทักทายค่ะ อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ และก็ชอบนะ
1 ตุลาคม 2550 23:21 น. - comment id 763075
ฉันเหยียบย่ำชีวิตของใครบางคน โดยจากมาและทิ้งความสับสนไว้เบื้องหลัง เธอที่ฉันรักต้องเจ็บปวดและไร้พลัง. . . . ฉันทอดทิ้งความหวังของเธอ. . . . ฉันคงไม่ขอให้เธออภัยให้. . . . เพียงแต่อยากให้รู้ไว้ฉันไม่เคยไม่คิดถึง แม้เวลาผ่าน เรื่องราวทุกอย่างยังตราตรึง หัวใจครึ่งหนึ่งมันเหงา. . .อีกครึ่งหนึ่งก็เศร้า "รู้สึกผิด. . .ต่อเธอ"