ขอเพียงเสี้ยวเศษใจให้ฉันนิด เก็บไว้คิดชิดชมอารมณืไหว ยามเหงาเหงาน้ำตาซึมอยู่ข้างใน ของหัวใจที่อ่อนล้าโรยแรง ถึงจะมีบัวบกแก้ชกช้ำ ความระกำช้ำชอกใช่แก้หาย ความปวดร้าวระทมคงไม่คลาย ชีพมลายพ่ายสิ้นทั้งอินทรีย์ เปรียบประดุจขอนไม้ลอยไกลฝั่ง หมดสิ้นหวังระทมตรมชีวิน คงสูญสิ้นความฝันยอดถวิล ใจโบยบินไปหาก็แต่เธอ หากเป็นนกคงไร้คู่ไปอีกนาน เมื่อวันวานยังชื่นคืนวันสวย แต่วันนี้ระทมชีพแทบม้วย อ่อนระทวยเจ็บช้ำระกำทรวง
27 กันยายน 2550 10:37 น. - comment id 760813
สวัสดีค่ะ เชิญทานน้ำบัวบก ปรุงพิเศษค่ะ รับรองหายค่ะ
27 กันยายน 2550 11:42 น. - comment id 760843
ลืมระทมตรมไหม้ ปล่อยใจไปตามฝัน คงมีหวังสักวัน เมื่อนั้นสุขสมปอง ไมตรีจิตมิตรอักษร
27 กันยายน 2550 12:46 น. - comment id 760877
อย่าปวดร้าว..ระทม..เลยเธอจ๋า รู้ไหมว่า..ฉันเป็นห่วง..เธอแค่ไหน เจ็บซ้ำ - ซ้ำ .. เจ็บช้ำ - ช้ำ .. ช่างปะไร ขอเป็นกำลังใจ..ให้เธอ..หายดี
27 กันยายน 2550 16:37 น. - comment id 761089
หอบกำลังใจมาฝากค่ะ
27 กันยายน 2550 17:15 น. - comment id 761110
ยามทุกข์เศร้าระทมตรมดวงจิต มิอาจคิดก้าวไปถึงความฝัน เปรียบเรือน้อยลอยล่องเดี่ยวเคว้งคว้าง สุดอ้างว้างตรอมตรมขมขื่นเอย ขอขอบคุณเพื่อนๆที่มา น้องชีวินมธุรา คุณคอนพูทน คุณหมอนอิง โคลอน