ฝากใจในบ้านกลอน ขอพักพิง อิงแอบ แนบไออุ่น โปรดการุณ คนหมอง เคยร้องไห้ ด้วยเจอรัก หนักกมล คนหลายใจ มาลวงให้ ลุ่มหลง พะวงคำ ด้วยอ่อนเยาว์ เขลานัก รักเขาหมด จึงรันทด หมดสิ้น ถวิลร่ำ มีบ้างไหม ใครเอื้อ เกื้อหนุนนำ หอบความช้ำ พักฤดี ที่บ้านกลอน
26 กันยายน 2550 10:26 น. - comment id 760080
ไปอ่านกลอนพิมคะพิมเหมือน คุณแระคะ...ครั้งแรกเลยคะตอนนี้ยิ้มได้เพราะที่นี่แระคะพิมเหมือนคุณเดะเลยคะ..สู้ๆๆจ้า
26 กันยายน 2550 11:01 น. - comment id 760107
เดี๋ยวจะดูแลให้นะคะ...อย่าลืมกลับมาเอาด้วยน๊า
26 กันยายน 2550 11:58 น. - comment id 760165
แวะมาอ่านแล้วนะครับ...............ชึ้ง ...ห้ามยิ้มแก้มปรินะ เอ๊ะ...แต่กลอนนี้ว่าใคร
26 กันยายน 2550 12:18 น. - comment id 760181
คุณพิมญดาคะ... ดีใจมากมากค่ะ ที่คุณพิมคอยดูแล ห่วงใย ใส่ใจ และเอื้ออาทร ทำให้มีพลังเพิ่มขึ้นมาอีกโข เมื่อเช้าไปอ่านกลอนคุณแล้ว เก่งจังเลยค่ะ ลูกเล่น เทคนิคแพรวพราว คงได้รับความอนุเคราะห์จากท่านบ้าง ในวันหน้านะคะ ไว้มีเวลาจะไปศึกษา เรียนรู้ แล้วนำมาปรับปรุงให้ดียิ่งๆขึ้นค่ะ ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ ช่อแก้ว
26 กันยายน 2550 12:21 น. - comment id 760185
สวัสดีค่ะพี่ก่องกิก... ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ สงสัยคืนนี้หัวฟูอีกแน่ๆ แต่งกลอนกับอาจารย์แม่ ไม่ได้หลับไม่ได้นอน เดี่ยวจะเข้าไปเยี่ยมชมผลงานพี่บ้างนะคะ ช่อแก้ว
26 กันยายน 2550 12:23 น. - comment id 760186
โถโถโถ ช่างน่าสงสาร ร้าวราน มาใช่ใหม มาซิ ตรงนี้มีที่ว่าง ให้วางใจ ให้ช่อแก้วหายหวั่นไหว แล้วค่อยเดิน
26 กันยายน 2550 12:28 น. - comment id 760191
สวัสดีค่ะ... คุณโคลอน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบพระคุณนะคะ สำหรับกำลังใจ น้ำใจงดงามจังค่ะ เข้ามาแบบโนเนม และอยู่ในช่วงที่ชีวิต.... ไม่นึกว่าจะได้รับน้ำจิต น้ำใจ ไมตรีที่ทำให้รู้สึกดีมากๆ จะเข้าไปเยี่ยม ชื่นชมผลงาน และนำมาพัฒนาปรับปรุงงานตน ให้ดียิ่งๆขึ้นค่ะ คงได้รับการอนุเคราะห์จากท่านนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ช่อแก้ว
26 กันยายน 2550 12:54 น. - comment id 760217
บ้านหลังนี้..ยังมีที่..ให้พิงพัก อาการหนัก..แค่ไหน..ไม่เคยสน รู้แค่ว่า..คนเจ็บมา..ก็หลายคน แต่ก็สามารถ..ผ่านพ้น..เพราะมีกำลังใจ (จากทุก ๆ คนค่ะ) ทานข้าวเที่ยงยังคะ
26 กันยายน 2550 13:07 น. - comment id 760226
ปลื้มอีกแล้วค่ะ ยินดีปรีดาปราโมทย์มากๆ ทานแล้วค่ะ...เย็นตาโฟค่ะ เช้า + กลางวันค่ะ ตอนเช้าก็รีบมาทำงาน เลยอด...เที่ยงก็ทานพอประทัง หนักในตอนเย็นค่ะมีเวลาเยอะ ขอบคุณนะคะ...มากมากด้วย
26 กันยายน 2550 13:20 น. - comment id 760232
คุณใบคานคะ... ขอบคุณมากนะคะ ให้กำลังใจแล้วยังไม่พอ ยังจะให้ที่พักพิงใจอีก ใจดีจังเลยค่ะ เอาเป็นว่าเราจะดูแลกันและกันนะคะ
26 กันยายน 2550 15:22 น. - comment id 760326
มาร่วมต้อนรับน้องใหม่ด้วยคนครับ ยินดีที่ได้รุ้จักครับ
26 กันยายน 2550 16:22 น. - comment id 760362
มาร่วมสนับสนุนความคิดเห็นอีกคนคะ มาบ้านกลอนแล้วอุ่นใจที่สุดค่ะ
26 กันยายน 2550 16:47 น. - comment id 760387
จงพักผ่อนให้สบายคลายอ่อนล้า ยามนิทราอย่ากังวลให้หม่นหมอง เรื่องร้ายร้ายจงหายลับกับครรลอง ความหม่นหมองปล่อยล่มลับกับสายกาล ....
26 กันยายน 2550 17:21 น. - comment id 760419
แวะมาเยี่ยมเยือนคนที่มี " แก้ว " เหมือนกัน ครับ แก้วประเสริฐ.
27 กันยายน 2550 07:16 น. - comment id 760676
บ้านกลอนไทยละไมอุ่นกรุ่นด้วยรัก เชิญมาพักผ่อนใจยามไข้หนาว มีสุขทุกข์อย่างไรในเรื่องราว เชิญเพื่อนสาวเข้าพัก...จักอุ่นใจ.. มาร่วมต้อนรับ...เพื่อนใหม่ด้วยคนค่ะ เพื่อนทุกคนที่นี่..น่ารักทุกคนค่ะ
27 กันยายน 2550 09:23 น. - comment id 760765
ตอบคุณใบคาน แสงรำไร ใครคนหนึ่ง ซึ้งใจนัก เอ่ยปากทัก กวักมือ สื่อความหวัง ส่งให้ใจ ริบหรี่ มีพลัง ไม่เซซัง ซมซาน เช่นวานซืน อยู่ไหนท่าน ใบคาน โปรดขานรับ จะหันกลับ ซบใจ ไม่สะอื้น ความระทม เจ็บช้ำ จะกล้ำกลืน ไม่ขมขื่น ต่อไป หากใกล้คุณ
1 ตุลาคม 2550 10:42 น. - comment id 762479
เรียนคุณแมวคราว ท่านแมวคราวนอนหง่าวอยู่ตรงไหน รู้บ้างไหมใครคนหนึ่งคิดถึงอยู่ โปรดเปิดใจไขลานการรับรู้ แล้วบินสู่โลกสดใสไปด้วยกัน กวักมือเรียกเพรียกหาจนล้าแล้ว จากช่อแก้วสาวแสนดีมีความฝัน อยากรู้จักเธอเจอสักวัน อย่าเพิ่งหันหน้าหนีสตรีงาม รู้หรอกน่าว่าคงจะสงสัย เอ๊ะ! หญิงไทยใจกล้าเข้ามาถาม จะแสนดีแม่นมั่นหรือแสนทราม โปรดติดตามต่อไปไตร่ตรองดู โลกเปิดกว้างก้าวไกลไปแล้วนี่ แต่ศักดิ์ศรีของหญิงไทยไม่ลบหลู่ ถึงอย่างไรใจมั่นฉันเป็นครู โปรดรับรู้แค่ลมปากหากคิดไกล
1 ตุลาคม 2550 10:45 น. - comment id 762484
ทักทายคุณแมวคราว คุณแมวคราวข่าวไปถึงไหนคะ เสียงจ๋าจ้ะหวานไปใช่ไหมนี่ เห็นมองโลกหนักนักพักเสียที บทกวีชโลมใจได้นะคุณ
1 ตุลาคม 2550 11:10 น. - comment id 762497
ตอบคุณผู้หญิงมือสอง กราบขอบพระคุณค่ะ ยินดีที่รู้จักนะคะ
1 ตุลาคม 2550 11:19 น. - comment id 762505
ส่งหัวใจไปถึงหมื่นลี้ ท่านบินเดี่ยวหมื่นลี้หนีไปไหน ขอส่งใจตามราวีไม่หนีหาย บินเดี่ยวไปหมื่นลี้หนีเดียวดาย ไม่สมชายที่สตรีมีใจปอง ถ้าเก่งจริงใยทิ้งหญิงที่ชื่อแก้ว บินเดี่ยวแล้วทิ้งให้ใจเขาหมอง ไหนหว่านคำพร้อมรับประคับประคอง กลับไม่มองเมินหมองบินร้างไกล ต่อให้ไกลเกินหมื่นลี้หนีไปเถิด ถึงเตลิดหลีกลี้หนีไปไหน ก็จะตามถามทวงด้วยห่วงใย เพราะหัวใจผูกพันมั่นเพียงเธอ รู้อย่างนี้แล้วใยใจเมินเฉย จะบินเลยโดดเดี่ยวไปเชียวเหรอ... ปล่อยช่อแก้วหลงใหลใฝ่ละเมอ หลงพร่ำเพ้อแอบฝันด้วยหวั่นใจ
1 ตุลาคม 2550 11:21 น. - comment id 762508
ตอบแก้วประเสริฐ ขอบพระคุณท่านนะคะ ที่มาเยี่ยมเยียนเด็กใหม่
1 ตุลาคม 2550 11:22 น. - comment id 762509
ขอบพระคุณนะคะ ที่ครูพิมมาเยี่ยมให้กำลังใจ
4 พฤศจิกายน 2550 12:54 น. - comment id 782337