แค่ฟ้าหม่นฝนมัวก็กลัวแล้ว ไม่อยากให้มีแววน้ำตาหล่น แค่คิดถึงวันเก่าเราสองคน ทำเอาน้ำตาหล่นวันฝนมัว น้ำตาหล่นลงมาเวลาเศร้า ฟ้าเอ๋ยฟ้าทำเราเปียกทั่วหัว เปียกหมดแล้วใจเจ้ากรรมทำเปียกตัว น้ำตาไหลเกือบหมดขั้วจากหัวใจ ฟ้าก็หม่นฝนก็มัวกลัวที่สุด น้ำในตาก็ไม่หยุดหลั่งรินไหล ฉันท้อแท้เกินกว่าทำสิ่งใด นอกจากยืนร้องไห้ในฝนพรำ
24 กันยายน 2550 10:11 น. - comment id 758578
ร้องไห้ในสายฝน ร้องแล้วโล่งดีนะคะ รู้สึกดีขึ้นไวๆนะคะ
24 กันยายน 2550 10:40 น. - comment id 758603
ปล่อยน้ำตาไหลไปกับน้ำฟ้า เราจะได้ไม่ก้มหน้าร้องไห้ ปล่อยให้ฝนนำพาความรักไป และสุดท้ายความเศร้าใจจะมลายเขาทำออกบ่อยๆสบายใจดี
24 กันยายน 2550 10:43 น. - comment id 758605
(¯`°•.¸♥♥¯`°• ศรรกราหน้าทะเล้น คุณไม้หอม.... แม้ฝนซา ว่าน้ำตา ยังไหลหยด หลั่งรินรด หัวใจ ให้หม่นหนอง น้ำฝนชะ ล้างน้ำตา ที่ไหลนอง มิอาจชะ ใจที่หมอง ลงได้เลย°´¯♥♥¸.•°´¯)
24 กันยายน 2550 13:29 น. - comment id 758678
ให้สายฝน..ล้างน้ำตา..ที่อาบแก้ม ให้ความเศร้า..เป็นตัวแถม..ความเหว่ว้า ร้องเข้าไป..ให้สุด - สุด..กับโชคชะตา ร้องออกมา..ให้น้ำตา..ชะล้างใจ
24 กันยายน 2550 13:53 น. - comment id 758707
แวะมาซับน้ำตาค่ะ..สบายดีนะคะ..