๏ บนถนนยาวไกลไม่รู้จบ วนซ้อนทบเส้นทางหว่างเธอ-ฉัน เวียนคดเคี้ยวคงเห็นเช่นทุกวัน ปลายเส้นทางสายนั้นที่ใจเธอ ในคืนโศกกลางฝนยังทนหนาว พายุโหมใจร้าวท่วมล้นเอ่อ ทิ้งเป็นแอ่งน้ำฟ้าน้ำตาเพ้อ รอหวังเก้อกว่าถึงซึ่งปลายทาง หลายครั้งคราเดียวดายในความเศร้า อยู่กับเงาอุปสรรคที่ดักขวาง แม้พยายามสุดใจไม่ปล่อยวาง เพื่อจบลงหลงคว้างบนทางเดิม นานแสนนานยังคงอยู่ตรงนี้ บนวิถีไกลเห็นเช่นแรกเริ่ม รอเธอนำความรักมาตักเติม จากสุดทางต่อเพิ่มสู่กลางใจ ๚ะ๛
23 กันยายน 2550 15:22 น. - comment id 758346
บนหนทางระหว่างเราดั่งเงาซ้อน อาจบั่นทอนกำลังพลังจิต ด้วยมิอาจอยู่ใกล้ดั่งใจคิด ได้แค่มิตรชิดใกล้ในจินตนา แต่ว่าความผูกพันธ์ยังพันผูก ผลจากปลูกไมตรีสิเน่หา ยังเติมรักถักรวมร่วมกันมา แม้เป็นแค่จินตนาน่าพอใจ... มาอีกแระ.... เจอเป็นแรกรึป่าวไม่รู้ แต่ขอลงก่อละกัน... และสวัสดีคุณอัลมิตรา ด้วยนะครับ
23 กันยายน 2550 15:46 น. - comment id 758354
เหตุเพราะเธออยากเดินบนพระจันทร์ ทางระหว่างเธอฉันจึงเลือนหาย สุดทางรักที่หัวใจไหวกลับกลาย เพราะหล่มทรายอุปสรรคที่ดักรอ หากเป็นทางธรรมดาประสายาก คงบั่นบากด้นไปใกล้ห้องหอ มองจันทร์เหมือนมองแถนต้องแหงนตอ หัวใจท้อไร้กำลังลงนั่งทรุด.... ทางที่ชาวบ้านเขาเดินก็ไม่เดินนี่นา อิอิ
23 กันยายน 2550 15:53 น. - comment id 758359
จงเดินไปบนหนทางที่ว่างเปล่า ถึงปวดร้าวไร้แม้เงาอย่าร้องขอ จงปล่อยเขาให้แหงนแทนคำรอ คนที่ทอคือเขแฟงเราลวง เรายังเห็นลงมาจากฟ้ากว้าง คนอยู่ล่างคงระทมเพราะลมหวง ทำเอ่ยปากไม่อยากได้เรามาควง แต่ตามทวงความรู้สึกลึกลึกกัน.... ให้ทั้งสองคนคนที่รักกันนะคะ
23 กันยายน 2550 16:33 น. - comment id 758375
ความคิดถึงส่งไปไม่ว่างเปล่า ก็ให้หมดใจเราเท่ามีอยู่ ความรู้สึกเหมือนกับมันรับรู้ นำถึงผู้เคียงฝัน "อัลมิตรา" คิดถึงศิษย์พี่มากมายครับ สบายดีนะครับ ดูแลสุขภาพด้วย
23 กันยายน 2550 16:45 น. - comment id 758385
ถนนแถวๆนั้นต้องวิ่งบนภูเขาเลยคดไปคดมา วนไปวนมาเยอะค่ะ.. สบายดีนะคะ..
23 กันยายน 2550 21:49 น. - comment id 758456
เรนเองเก๊าะคิดถึง..ความว่างเปล่าตรงนั้น.. คิดถึงทุกวัน..วันละตั้งหลายนาที.. นานนับ..นานชั่วกาลปี.. คิดถึงตรงนี้..ที่ที่มี..หัวใจของเรา... ... เรนขออนุญาตแจมบทกลอนของพี่อัลมินะคะ.... แว้ป
23 กันยายน 2550 22:06 น. - comment id 758474
บนทางรักปลายทางไม่ว่างหรอก เพียรเฝ้าบอกกับใจที่ใฝ่หา ยังมีรอยแห่งรักคอยทักมา ยินดีฝ่าขวากหนาม.เมื่อยามรัก
23 กันยายน 2550 22:09 น. - comment id 758476
สวัสดีค่ะ คิดถึงตรึงใจไหวหวั่น คิดถึงถึงวันร่วมฝัน คิดถึงถึงความผูกพัน คิดถึงถึงวันที่รอ
23 กันยายน 2550 22:20 น. - comment id 758486
ทางสายนี้มีไว้ให้คิดถึง แม้ห่างไกลสักเพียงไหน เราสองแม้อยู่ห่างกันแสนไกล เพียงดาว ดวงเดียวกัน .....ที่ส่งยิ้มให้ได้ ในคืนวันที่เหงาใจ ให้เธอ มองมัน แวะมาทักทาย อ่านกลอนเพราะๆจ้า
24 กันยายน 2550 08:27 น. - comment id 758556
หวัดดีคุณอิม อดีตคือตำนานที่มิอาจลืม ปัจจุบันมิเคยแปเปลี่ยน แต่จำต้องเปลี่ยน เพื่อใครย่อมรู้ดี ตัวเป็นของเราใจเป็นของใครเลือกตัวแต่ไม่ได้ใจ เลือกใจแต่ไม่สามารถเคียงข้างตัวตน
24 กันยายน 2550 09:31 น. - comment id 758565
ลิงเพื่อนรัก ช่วงนี้ม้าลายย้ายบ้านไปๆมาๆน่ะ เลยไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเครื่องพีซีเท่าไหร่ เล่นมือถือก็หลุดๆ ตามราคาชม.ละ 4 บาท เห็น The long and winding road แล้วจำไม่ได้ว่าเคยแต่งเป็นกลอนไว้ที่ไหนหรือเปล่า ถ้ามีก็คงนานมากแล้วล่ะ ปล.ตอนนี้ขี้เกียจแต่งกลอนมาก แปะรอยกีบไว้ก่อนนะ เดี๋ยวปิดเทอมแล้วคงว่างขึ้น :)
24 กันยายน 2550 12:40 น. - comment id 758649
นายพระจันทร์ .. ถึงเหลื่อมล้ำดำเนินกายเหินห่าง แท้เคียงข้างอยู่เสมอมิเผลอไผล แม้นระยะทางสับสนวกวนใด สองหัวใจยังยึดมั่นสัมพันธ์เรา ต่างร่วมร้อยจินตนาภาษาเขียน ยังวนเวียนสิเหน่หาดั่งคราเก่า ยามอีกคนเหนื่อยล้ามาบรรเทา ยามอีกคนโศกเศร้าก็เข้าใจ นายฤกษ์ .. สูงแค่ไหนไยถึงไม่ดึงคว้า แถมเปรยมาท้อนักเหมือนรักขม เมื่อไม่เอื้อมฤๅได้ไว้ชื่นชม แท้คารมชีกอแสร้งท้อครวญ อ้างว่าจันทร์งามเด่นเกินเผ่นถึง เพราะไกลจึงเพ้อพกอกกำสรวล ด้วยมองเห็นเกวียนน้อยร้อยกระบวน สาวเป็นพรวนนั่งเกวียนเวียนนอกใน คุณด้า สาวน้อยร้อยรัก .. เพียงรักเดียวเกี่ยวใจให้พอเหมาะ ถ้าจำเพาะร่วมร้อยประดอยถม คงยากจะรักษ์ไว้ให้ชื่นชม ร้อยภิรมย์ฤๅเท่าหนึ่งเข้าใจ ถึงเส้นทางวกวนปนว้าเหว่ ดั่งเรือน้อยลอยทะเลเร่ฟ้าใส หนึ่งความรักที่ซาบซึ้งตรึงหทัย จะนำทางเราให้ไปเคียงครอง ศิษย์น้อง .. ความคิดถึงอาจหล่นบนทางฝัน จนผ่านวันไร้ปรากฏดั่งสาบสูญ ที่คงไว้ในอุราคืออาดูร ที่เพิ่มพูนคือโศกเศร้า..เราลำพัง คุณกุหลาบขาว .. สบายดีค่ะ :) หายใจได้อยู่ คุณเรน .. ตรงไหนทีกันและกันตรงนั้นไม่ว่างเปล่า ตรงไหนเหลือเพียงเรา ช่องว่างอีกช่วงเหมือนว่างเปล่า คุณครูพิม .. เมื่อห่างกันแสนไกล มีคำหนึ่งคำจะพูดไป ให้เธอได้รู้ จะแทนความหมายความห่วงใย คุณเก็จถะหวา .. วันนั้นอาจไกลเหมือนไม่มาถึงสักที แต่ความสุขยังมี หากคิดถึงกัน ค่ะ คุณล้นใจ .. มองฟ้า มองเดือน มองดาว แล้วก็ส่งใจไปถึงกัน ทุกมุมมองบนโลก ก็เห็นฟ้า เห็นเดือน เห็นดาว และความรู้สึกที่สื่อถึงกันได้ คุณเหมราช .. ตำนานคือสิ่งที่น่าจดจำ สมควรต่อการจดจำ และมีค่าต่อความทรงจำ การเปลี่ยนแปร ทำให้เกิดความไม่แน่นอน จนบางครั้งสิ่งที่น่าจดจำ ก็ไม่อยากจดจำอีกต่อไป ม้าลายเพื่อนรัก .. ความจริงไม่อยากให้เล่นเน็ตจากมือถือเลย เป็นห่วงน่ะ รถติดทีเอามือถือมาเล่นเน็ต .. ถึงแม้ว่าดีในประการหนึ่ง แต่ก็อยากให้ปลอดภัยน่ะ ในท้องถนน ต่อให้เราระวังแค่ไหน เราก็ไม่อาจดูแลเราโดยรอบได้หมด เนื่องจากคนรอบข้างอาจไม่ระวัง เวลาที่ม้าลายส่งข้อความมาหา ตอนใช้มือถือ อีกใจ ก็ดีใจนะ .. อีกใจก็คิดว่า ม้าลายอยู่ตรงไหนหว่า ? สัญญากันแล้วนะ เหลืออีกสัปดาห์กว่า ๆ เองก็จะปิดเทอม .. ต้องรอให้งอนก่อนสินะ ถึงเขียนมาง้อได้ เชอะ ยี้ .. อันนี้แถมให้นะ ม้าลาย วางมัดจำไว้ก่อนสองบท รอให้ม้าลายมากู้กับดักคืนนะ The Long And Winding Road - The Beatles "เส้นทางหนาวยาวไกลไร้จุดจบ วนเวียนไกลไม่บรรจบพบจุดหมาย หลงเลี้ยวลดคดเคี้ยวอยู่เดียวดาย ลำพังกายเดินทางช่างมืดมน ยามราตรีท่ามเดือนดาวเกลื่อนฟ้า ยิ่งปรารถนาเห็นแสงทุกแห่งหน หากหลงทางระหว่างท้อยังพอทน เผื่อมีคนเห็นบ้างกลางแสงดาว"... มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
24 กันยายน 2550 13:06 น. - comment id 758661
ทำใจไม่ได้ อยากตาย
24 กันยายน 2550 13:11 น. - comment id 758663
คุณเหมราช .. เฮ้ย !! อัลมิตรากลัวผีนะ ลิ้นยาวแบบนี้ป่าว
24 กันยายน 2550 13:20 น. - comment id 758669
24 กันยายน 2550 14:33 น. - comment id 758730
คุณSilver Snitch .. :) ขอบคุณค่ะ
24 กันยายน 2550 14:48 น. - comment id 758739
ถนนสายนี้ ทำไมมีแต่ความว่างเปล่า หรือว่าเราเดินหลงทาง................... สุดจุดหมายปลายทางแล้ว ไม่พบน้องอิมเลย อิมเธออยู่ไหนครับ อยู่ ถนนสายไหนนะ สุขุมวิท หรือวิภาวดี
24 กันยายน 2550 15:50 น. - comment id 758776
ไม่เคยว่างเปล่า... หายใจเข้าหายใจออกตอกย้ำว่า อั......รา..อยู่ในทรวงและห่วงเสมอ ไม่เคยว่างเปล่าดายในรักเธอ แม้นมิเจอ แต่เหมือนอยู่เคียงคู่กัน.. ปะป๋า..จะมาอ่านไหมเนี๊ยะ..ไปหละ..
24 กันยายน 2550 17:50 น. - comment id 758852
คุณอิมอ่ะ คนกำลังอินกับบทโศก เห็นข้อความคุณเลยหัวเราะท้องแข็งเลยอ่ะ หมดมู๊ดเลย............555555555555 แฮ่ๆ แต่ก็ได้ความสุขกลับคืนมาเลย ขอบคุณๆ ที่คุณทำให้เค้าอารมณ์ดี
24 กันยายน 2550 19:35 น. - comment id 758899
แถวนี้มี ผ สระ อี ด้วย บรื๋อส์...
24 กันยายน 2550 21:52 น. - comment id 758951
คุณก่องกิก .. เขาว่ากันว่าไว้งี้นะ "หลงทางเสียเวลา หลงอัลมิตราเสียอนาคต" เรื่องนี้จริงเปล่าก็ไม่รู้แฮะ แต่ทุกรายบอกตรงกัน คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. โดนแน่ โดนแน่ คุณเหมราช .. อ๊ากช !!! ผีฟื้นแล้ว คุณเฌอมาลย์ .. มีจ๊ะ มี ผีสาวแสนสวย ผีเลี้ยงลูกคน ด้วยล่ะ
24 กันยายน 2550 23:59 น. - comment id 758985
บนถนนอันยาวไกล ที่ที่กำลังพาดวงใจเธอเดินข้าม ไปบนมิตรภาพอันงดงาม ท่ามทางม้าลาย ......... ......... ......... ......... บนถนนอันยาวไกล ทีที่กำลังพาดวงใจฉันเดินข้าม ไปบนมิตรภาพอันงดงาม ท่ามทางม้าลาย เขียนไป ทำใจไป
25 กันยายน 2550 00:59 น. - comment id 758997
บนถนนอันยาวไกล ที่ที่กำลังพาดวงใจเธอเดินข้าม ไปบนมิตรภาพอันงดงาม ท่ามทางม้าลาย บนถนนอันยาวไกล ที่ที่กำลังพาดวงใจฉันเดินข้าม ไปบนมิตรภาพอันงดงาม ท่ามทางม้าลาย เพิ่งได้ฟังเพลงประกอบ เขียนไป ทำใจไป (ยิ่งกว่าเก่า) ............ ............ ............ ............
25 กันยายน 2550 08:15 น. - comment id 759093
:) จะบีบคอคุณอิมให้เป็นห้อเลือดเลย โทษฐานอ๊าก!! ถ้าอ้วกยังพอไหว แต่เหม็นไปหน่อย ทีนี้คว้าอะไรได้รีบเช็ดใหญ่กลัวเจ้าของเสื้อและกางเกงเห็น จากนั้นวิ่งหนีโล๊ด อิอิ สรุปแล้วอิตาคนนั้นก็จับได้ว่าเป็นอ้อกใครอ่า บอกนะ ยัยตัวแสบมาทำคนในบ้านเพี้ยน (ในใจคิดนะ ข้า หรือเองว่ะที่ทำให้เพี้ยน)เค้าจะบอกแล้วว่าเทอ(เจ้าของบ้านนั่นน่ะตัวดีเลย มีการหวานต่อหน้าต่อตาแบบนี้เป็นใครๆก็หึง...แต่ฝ่ายอ้อกซิมิเล่นด้วยงานนี้เลยฉลุย) ว่าแต่เจ้าของบ้าน หล่อนาคุณอิม 555 เปิดกระเจิงแถมยังมีอ้อกให้เช็ดอีก )งานนี้คุณที่กระเจิงกับเจ้าของบ้านเคลียร์กันเอาเอง หนูป่าวนาเขามาเอง หนูเปล่าส่งสายตา เค้ามองหนูเอง ฮิฮิ
25 กันยายน 2550 12:25 น. - comment id 759265
คุณลักษมณ์ .. บนท้องถนนที่เป็นพื้นที่เสี่ยงภัย บางทีมีรถมาเสย บางทีเดินสะดุดล้มเอง การที่มีใครสักคนดูแลและเอาใจใส่ และบอกว่า "เดินมาทางนี้สิ ปลอดภัย" มันทำให้รู้สึกอบอุ่นนะ .. อย่างน้อยการที่ไม่ว้าเหว่จนเกินไป ก็ทำให้มองโลกสวย เพลงนี้เพราะไหมคะ เพลงของ พีช เมกเกอร์ .. ชื่อเพลงว่า คิดถึง ค่ะ คุณเหมราช .. อ้าว อ้าว อ้าว .. หวานอะไรกัน อัลมิตราเนี่ยนะหวาน มีแต่คนบ่นว่าป่วนมากกว่าอ่ะ เจ้าของบ้านคนไหนหว่า หล่อ .. อย่าบอกนะ อ๊ากกก !!! คิดว่าอัลมิตราหล่อ น่ะ ..
27 กันยายน 2550 16:02 น. - comment id 761056
ตรวจสอบแล้วครับ..... คนบิน.... จะมี ความห่วงมากเป็นพิเศษ โดนแน่ๆๆๆ .....เขาไว้ใช้ตอนเขิล อิๆ
27 กันยายน 2550 17:13 น. - comment id 761108
คุณก่องกิก .. ตลกอ่ะ ตะกี้ อัลมิตราอ่านแบบผ่าน ๆ ตา งง กับคำว่า ตอนเรือ .. ตอนยังไงหว่า ? จนกระทั่งย้อนกลับมาอ่านอีกที ตอนเขิล นี่นา อัลมิตราเนี่ยนะเขิน .. ฮา .. แก้เขินสักแปะ ไหมคะ