เมื่อความรักเดินทางไกลไปสุดสาย ใจละลายพ่ายแพ้กร่อนตัวอ่อนไหว มีน้ำตาบ่าซึมซับรับเรือนใจ เจ็บแค่ไหนใจก็ทนจนอับปาง เวทนาเศษเนื้อเยื่อความรัก ถูกผันผลักยักย้ายถ่ายเทห่าง คนของใจไฉเฉเร่เส้นทาง รักจึงร้างแรมไกลไม่กลับคืน.
23 กันยายน 2550 14:28 น. - comment id 758304
มายืนรอที่สุดสายปลายทางพอดีค่ะ..
23 กันยายน 2550 14:35 น. - comment id 758310
จงเติมเต็มให้กับความรักอย่าให้เหมือน รักทรหดของแอ็ดคาราบาว555น
23 กันยายน 2550 22:12 น. - comment id 758479
ความรักก็อย่างนี้เอง ผ่านไปแล้ว จะใฝ่คว้ามาใกล้ตัวก็ไม่ได้ ที่จบไปแล้วก็จบไป ไม่มีทางหวนคืน เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ต่อไปน่ะ
8 ตุลาคม 2550 14:58 น. - comment id 767214
นางฟ้าขอบคุณค่ะคุณWhite rosesอืม...นางฟ้าจะพยายามนะคะคุณนกยูงขอบคุณค่ะคุณ"ล้น" ใจ