น้ำค้างพราวพร่างพรมลมหนาวโยก น้ำตาโศกโขลกใจจนไหวสั่น หนาวเหน็บเนื้อนั่งนึกถึงคืนวัน ที่ผ่านผันวันเดือนที่เคลื่อนคลา เดือนสกาวดาวพร่างกลางห้วงหาว ดารดาษแวววาวพราวเวหา ฟ้าสดใสแต่ใจหม่นกล่นน้ำตา คิดถึงวันเวลาที่ล่วงเลย เคยสนุกสุขสันต์วันเก่าก่อน เคยหนาวร้อนทุกข์ใจไม่วางเฉย คิดถึงถิ่นสุขสันต์วันเราเคย ได้เฉลยความนัยให้กันฟัง คืนเหน็บหนาวดาวพร่างน้ำค้างร่วง โอบรัดรวงข้าวหล่นบนความหวัง ลมกระบัดพัดพลิ้วลิ่วใบบัง หนาวโถมถั่งคนเหว่ว้าในราตรี
หิ่งห้อย 14 ก.พ. 2545 23:16 น. - ID 10749 
2108
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
