************ ตัวไหมน้อย ค่อยค่อย ก่อรังไหม ปล่อยสายใย วนรอบ ตนเองหลาย ใยเงินยวง ยาวพัน ไปรอบกาย จนหมดไป ตัวไหม อยู่ภายใน ถูกผูกมัด รัดรึง ตรึงเข้าแล้ว สีเหมือนแก้ว แน่นหนา งามโปร่งใส นอนแน่นิ่ง ไม่ติง ไหวเรือนกาย เหมือนดังตาย ไร้จิต และวิญญาณ ดังตัวฉัน ถูกพันธ- นาการ ด้วยรักพาน กรายมา ดั่งไฟผลาญ ร้อนรนไหม้ ในอก มิสำราญ ใยรักนั้น หุ้มฤทัย ใคร่ชิดชม ยามไกลห่าง คอยหวง ห่วงคนรัก กลัวว่าสัก วันหนึ่ง จักขื่นขม ต่อนานไป กลับกลาย ร้าวระบม เจ็บตรอมตรม ขมไหม้ ทั้งอุรา ยิ่งเนิ่นนาน ใยรัก ยิ่งรัดแน่น ให้สุดแสน รอนรอน เสน่หา คิดคำนึง ถึงแต่เขา ทุกเวลา หัวใจพา ล่องลอย ไปหาเธอ สุดท้ายแล้ว ตัวฉัน ดังตัวไหม ใจห่อหุ้ม ด้วยใยรัก มัดแน่นหนา ทั่วทั้งกาย ทั้งหทัย ติดตรึงตรา ใครช่วยมา ปลดใยรัก ออกจากทรวง ********* ชีวินมธุรา
ชีวินมธุรา 22 ก.ย. 2550 11:19 น. - ID 107473 
771
1
0
22 กันยายน 2550 11:44 น. - comment id 757781
ใยเจ้าถึงห่วงหาอาลัยรัก ลองคิดหักห้ามใจอย่าใหลหลง ลองปลดโซ่สายใยอย่าพะวง แล้วคิดปลงอย่าหลงใยรักเลยเพราะดีครับ
22 กันยายน 2550 14:25 น. - comment id 757830
สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับค่ะ ทานกาแฟไหมคะขอบคุณค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
