โอบกอดตัวเองในคืนเหงา ที่สุดแล้วเหลือแต่เงาเธอเท่านั้น ที่ผ่านมาไม่หลงเหลือความผูกพัน และแล้วฉันก็ต้องนั่งหลั่งน้ำตา ไม่มีความอบอุ่นใดในอ้อมแขน ไม่มีเธอเป็นแฟนยิ่งเหว่ว้า ไม่มีเธอิอีกแล้วในเวลา ไม่มีเธอมีน้ำตามาแทนกัน ฉันนั่งโอบกอดตัวเองในคืนเหงา อยู่กับเงาของเธอจนร้าวหวั่น ปล่อยน้ำตารินไหลใต้แสงจันทร์ อยู่บนคืนและวันที่ปวดใจ