. . ดึ ก แ ล้ ว . .
นั่งยิ้มริมระเบียง
สงบ สงัดเงียบ วังเวง
นาฬิกาบรรเลง เพลงเก่า - เก่า
เรไรจิ้งหรีดกรีดเสียงเบา
น้ำค้างพราว เกาะยอดไม้ไกว
มืดสนิท มิตรหาย มองไม่เห็น
คนเคยเป็น เพื่อนแสนดี หนีไปไหน
รอบข้างร้าง ใจบรรเลง เพลงเดียวดาย
กว่าจะผ่านคืนนี้ไป คงซานซม
สงบ สงัดเงียบ วังเวง
นั่งหลับตาฟังเพลง ขื่นขม
ฟ้าครางครืนไกล ๆ สานสายลม
ปล่อยใจจม ความเหงา..
. . เ ศ ร้ า สั ก วั น . .
.. .. .. .. .. .. .. ..
จริง ๆ ไม่ได้เป็นอย่างที่เขียนหรอกค่ะ..
ตรงกันข้าม..
คืนนี้ทั้งคืนคงต้องนั่งทำงานถึงเช้า..
โทษใครไม่ได้ด้วยนะ.. เพราะอยากงกเอง..
งานที่บริษัทก็วุ่นพอแล้ว..
ยังจะรับงานนอกกลับมาทำที่บ้านอีก..
.. .. .. .. .. .. .. ..
ช่วงนี้พักจิบกาแฟ..
แล้วก็บังเอิญได้ยินเพลงนี้..
ก็เลยแว่บมาเขียนกลอนค่ะ..
.. .. .. .. .. .. .. ..
ดึกแล้ว..
ข่มตานอนแต่หัวใจรุมเร้า..
ออกมายืนหาดาว ช่วยปลอบใจ..
ดึกแล้ว.. วุ่นใหญ่ใจร้อนรน..
.. .. .. .. .. .. .. ..
อยู่ไหน..
อยากจะรู้ ตอนนี้เธออยู่ไหน..
หลับสบายหรือไร ช่วยบอกกัน..
เอ่ยถามพระจันทร์ บอกฉันที..
.. .. .. .. .. .. .. ..
เขาคงนอนหลับอยู่..
ไม่รู้.. ไม่สนใจ..
ฉันเดียวดาย.. ก็ใครคิดถึงเธอ..
ฯลฯ
.. .. .. .. .. .. .. ..
นอกจากเสียงเพลงกับเสียงแอร์..
รอบตัวก็เงียบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
อิจฉาคนได้นอนหลับจังเล๊ยยยยยย..
แง๊ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
.. .. .. .. .. .. .. ..