แม้ว่าเราจะเลิกกันไป. . . . . ฉันก็จะไม่ลืมเธอไปตลอดชีวิตนี้ เหมือนรองเท้าเก่าๆ ที่เคยใส่แล้วนุ่มดี เก็บเอาไว้ข้างคู่ใหม่ที่มีคงไม่เป็นไร ความปวดร้าวที่เธอเคยสร้างเอาไว้ คืนให้เธอไปไม่แค้นเคืองสักหน ต่อให้มีใครดีกว่าเธออีกกี่ร้อยคน ภาพของเธอจะไม่ผ่านพ้นไปจากใจ. . . ยามไม่สบายเธอเคยดูแลเอาใจใส่ ตอนนี้แม้เป็นไข้ ฉันยังเผลอเรียกหา อาจมีบ้างที่เหว่ว้า. .อาจมีบ้างที่น้ำตา ย้อนกลับมา. . .เวลาคิดถึงเธอ. . . . . พื้นที่ของฉันมีเพียงสิ่งที่ดีของเธอ ฉันยังจำได้เสมอ. .รอยยิ้มของเธอวันนั้น แม้ว่าใครจะเดินก่อนคนที่เดินตามหลังกัน จะได้รับอุ้มมืออบอุ่นนั้น. . .ยื่นให้คอยจูง เราจากกันด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง แม้วันผ่านภาพเธอจะยังเลือนลางแค่ไหน รอบตัวฉันยังรู้สึกว่าเคยมีสองแขนของใคร เคยโอบกอดเอาไว้ด้วยความรักจากหัวใจ . . . . .ที่รักจริง. . . . .
19 กันยายน 2550 20:38 น. - comment id 756398
แม้ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน อยากขอบคุณหัวใจที่เธอไม่ลืมฉัน ทุกๆอย่างเรื่องเราสองที่ผ่านมาร่วมกัน จะเก็บไว้ใช้ในวันที่ไม่มีกัน "เหมือนเดิม" แวะมาทักทายครับ
19 กันยายน 2550 21:33 น. - comment id 756435
อาจนานไปที่จะลบเลือน ข้อมูลในใจ เพราะสุก็เคยเป็นแบบนั้นเหมือนกันน่ะค่ะเนี่ย ทรมานจังค่ะ แต่ไม่เป็นไรเนาะ อีกไม่นานก็คงหายดี เอาใจช่วยค่ะ
19 กันยายน 2550 21:41 น. - comment id 756440
เหมือนกันเรย เพราะบ้างครั้ง อาจะน่าเสียดายไปบ้าง ที่ต้องลืมอะไร ที่ครั้งหนึ่งเคยมี ความสุข แต่บ้างครั้ง และสำหรับบ้างคน ความทรงจำเก่าๆ อาจจะเป็นเครื่องช่วยหล่อเลี้ยงใจ ให้มีแรงสู้ต่อไปในวันข้างหน้านะค่ะ แวะมาทักทายนะค่ะ