ค่ำคืนนี้แลดูจันทร์จับเศร้าใจ ไม่มีใครเขาคนนั้นอยู่เคียงข้าง แผ่วเสียงลมกู่รักที่จืดจาง พอเป็นลางพรางความคิดที่อับใจ เจ้าไปแล้วหรือไงคนรักใคร่ เจ้าไปไกลไกลแค่หรือกานดา หรือตัวเจ้าเจ้านั้นอยู่บนฟากฟ้า ตัวของข้าก็จะรอเจ้าบนดิน
19 กันยายน 2550 18:17 น. - comment id 756320
อ้าวรู้ได้ไงว่าเราอยู่คนเดียว จันทร์ไม่เหงาหรอกค่ะ บ้านนี้เพื่อนๆเยอะ น่ารักๆทั้งนั้นค่ะ จันทร์ไม่เหงาค่ะ
20 กันยายน 2550 06:46 น. - comment id 756515
อยู่คนเดียวเหมือนอยู่หลายคน อยู่หลายคนเหมือนอยู่เดียว
20 กันยายน 2550 17:19 น. - comment id 756941
เอ่อ...อยู่คนเดียวเหมือนอยู่หลายคนนี่...แปลกๆนะคะกลัวปี๋