เธอและฉัน ขาดกัน แต่วันนี้ วาจาที่ เอ่ยมา ช่างเชือดเฉือน หยาดน้ำตา หยดไหล พรายพร่าเลือน ดังเสมือน โลกหยุดหมุน ในทันใด ร้ายกาจนัก คำทัก หักดวงจิต ฉันทำผิด สิ่งใด เธอผลักใส หัวใจนั้น ช่างดำ นี่กระไร ตัดรอนร้าย ด้วยคารม ขมขื่นใจ ฉันรู้ซึ้ง แล้วว่า ตัวเธอนั่น แสร้งเสกสรรค์ ปั้นแต่ง ด้วยคาดหมาย ร่วมภิรมย์ ชมชื่น แล้วทิ้งไป ฉันไม่ใช่ นวลนาง กลางหนทาง เสียใจยิ่ง ที่หลง คบชายผิด เจ็บเหน็บจิต ทุกข์ระทม หม่นหมองหมาง พอกันที แต่นี้ คนละทาง อย่าได้หวัง ว่าฉัน จะหวลคืน ขอลาก่อน ยอดชาย มากหลายรัก จำสลัก ไว้มั่น จำทนฝีน ตั้งกายไว้ ดำรงคง หยัดยืน ยิ้มระรื่น หยุดที รักจอมปลอม นับแต่นี้ ฉันขอเป็น คนไร้รัก มิขอพัก หัวใจ เฝ้าถนอม ไร้คู่เชย คู่ชิด ไม่ตรมตรอม ฉันขอยอม อยู่ผู้เดียว นั้นสุขใจ ************** ชีวินมธุรา
19 กันยายน 2550 14:34 น. - comment id 756111
ตัวของพี่ นี่หรือ ที่อกหัก เที่ยวเร่รัก ฝากใจ ให้ใครเล่า ไม่มีใคร นอกจาก ตัวของเจ้า ที่พี่เฝ้า รอคอน น้องมานาน ชื่อชีวา มธุรา ชื่อนี้แปลก เป็นครั้งแรก ที่เขามา หาคุณนั้น ก็หวังจะ เป็นเพื่อนคุย ยามไหวหวั่น เพราะพี่นั้น คนใจดี มีเมตตา ยินดีที่ได้รู้จักครับ
19 กันยายน 2550 14:54 น. - comment id 756122
ทิ้งทิ้งกันไปเธอคงจะรู้
19 กันยายน 2550 16:02 น. - comment id 756160
ดอกหญ้าที่ดูเหมือนแห้งตายยังผลิใบใหม่ได้หากเจอฝน...อย่าเพิ่งท้อสิคะ
19 กันยายน 2550 17:58 น. - comment id 756300
แวะมาทักทายค่ะ ชอบนามปากกาจังเลย
19 กันยายน 2550 19:27 น. - comment id 756363
ขอต้อนรับ ทุกท่าน ที่มาหา เปรมปรีดา เป็นสุข ด้วยสหาย มาชวนชม อักษร กลอนเรียงราย ที่พักใจ แสนนิยม ชื่นดีจริง อยากเป็นเพื่อน หรือคนรัก อย่างไรแน่ ก่องกิ๋กแท้ แค่มิตร สนิทหมาย โคลอนปลอบ ขอบคุณ ในน้ำใจ รัดเกล้าได้ เอ่ยชม สมดั่งนาม sonaxเอย หนุ่มน้อย คอยหารัก ได้มาทัก เชื้อชิด มิ่งมิตรถาม ได้พบแต่ สุขสันต์ ทุกโมงยาม อันว่าความ ทุกข์หลาย อย่าหมายมี ขอบคุณ ชีวามธุรา