เธอมองฉัน..ไม่เคยมีค่า.. ถ้อยคำวาจา..เธอดูห่างเหิน.. เธอทำอย่างนี้..รู้ไหม..ฉันเจ็บเหลือเกิน.. แทบไม่มีแรง..ก้าวเดิน..เพราะความเย็นชา.. ฉันเหนื่อย..หัวใจ..สับสน รู้ไหมคนหนึ่งคน..แทบบ้า ชีวิตผกผัน..อ่อนล้า เมื่อได้รู้ว่า...เธอไม่เหมือนเดิม ไม่ได้อยาก..ร้องขออะไร.. ถ้าหากหัวใจ..เธอมันริเริ่ม อยากจะหาใครใหม่..เพิ่มเติม ตัวฉัน..ขออยู่แบบเดิม..ไม่เป็นไร ถ้าวันหน้า..เธอกลับมา..ขอคืนดี ขอบอกตรงนี้..ฉันมันเป็น..คนใหม่ คน-คนเดิม..ที่มีเธอ..ในหัวใจ จากนี้ต่อไป..ไม่มีแล้ว..หัวใจมันชา
19 กันยายน 2550 11:56 น. - comment id 756003
อยากบอกเหมือนกัน หัวใจตรงตรงนี้ก้อเป็นเช่นเธอ.... กับเวลาที่ผ่านมา....ที่ทำไว้ สำรวจตัวเองบ้างไหม.... ทำร้ายหัวใจฉันมากเพียงไร... เพราะหัวใจฉันก้อเจ็บชา.....
19 กันยายน 2550 12:52 น. - comment id 756039
ดีคะๆ เค้าจะได้รู้ว่าเรายังมีค่าเนอะไม่ใช่ จะได้มาง่าย ๆ
19 กันยายน 2550 15:00 น. - comment id 756126
โดนใจจริงๆครับ
19 กันยายน 2550 16:21 น. - comment id 756183
ความเย็นชามันทำให้คนเราดูเหมือนไม่มีหัวใจนะ...ทั้งๆที่มี ปล.ตอนแรกเราอ่าน นามปากกา หมองอิงว่า หมอนอิงล่ะ......
19 กันยายน 2550 19:35 น. - comment id 756365
อย่าเสียน้ำตาให้คนที่ไม่ควรเสีย (ทำปากดีไป ผมเองก็ยังเสียประจำ) มานั่งเป้นเพื่อนยามหัวใจอ่อนล้าครับ ^ ^