สุดที่จะหมองอุรา แต่นี้น้องที่อยู่ไกลตา หนาวในวิญญา คอยแต่ผวาฝันหาดวงใจ น้องเอ๋ยน้องรู้หรือเปล่า ว่าพี่ปวดร้าวระทมขมขื่นเพียงไหน ยามกินยังอาวรณ์ ยามนอนเร่าร้อนทรวงใน ป่านฉะนี้ดวงใจ พี่คงร่ำไห้โศกศัลย์ ฟ้าประทานเพียงผลาญพี่ นับวันหมองไหม้ทวี อกพี่สุดช้ำรำพัน ชาตินี้มีกรรมรักจำไกลกัน นับคืนวันคอย จนกว่าถึงวันฉันสิ้นลม
19 กันยายน 2550 10:32 น. - comment id 755953
ห่างไกล ใจชิดใกล้ คู่เคียง ขอแต่เพียง มั่นคง ไม่หวั่นไหว แม้กายนั้น แสนไกล ในดวงใจ ยังอาลัย รักแนบ สนิทชม พี่ตัดพ้อ ต่อว่า น้องนางนั้น ช่างเสกสรรค์ รำพัน ว่าสุดขม กระไรเลย ใจน้อง แสนระทม ด้วยคารม ลิ้นชาย ที่พาที พี่รักน้อง น้องก็รู้ อยู่ว่ารัก ยังสมัคร มั่นเสมอ มิหลีกหนี หากเมื่อไร ได้พบ กับพี่นี้ บอกรักพี่ มิรู้ร้าง แรมราไกล ชีวินมธุรา
19 กันยายน 2550 19:06 น. - comment id 756349
ขยับมาใกล้ๆๆสิค่ะ
19 กันยายน 2550 19:27 น. - comment id 756362
ขอบคุณครับที่มาให้กำลังใจ