โอ้ใจเอ๋ย หัวใจ ใยอ้างว้าง ดูเลือนลาง เศร้าสร้อย มิผ่องใส ด้วยถูกรัก หักราน ร้าวหทัย ต้องทุกข์ตรม ขมไหม้ ในอุรา เหตุไฉน ใยเธอ ทอดทิ้งฉัน หันเหพลัน หาคนอื่น ระรื่นศรี ไม่เคยนึก ถึงกัน ฉันคนนี้ เป็นคนที่ ห่วงใย อย่างมากมาย ยามเธอทุกข์ ฉันปลุก ให้เธอตื่น ให้เธอยืน ยิ้มได้ ดังคาดหมาย ยามเมื่อพบ เขาแล้ว ก็เผยลาย นี่หรือชาย รักจริง แท้หลอกลวง ชีวินมธุรา
19 กันยายน 2550 00:57 น. - comment id 755837
เก่ง จังค่ะ เราเพิ่งมาสมัคร ไงขอ เป็นเพื่อนด้วยคนนะค่ะ
19 กันยายน 2550 07:30 น. - comment id 755882
แวะมาทักท้ายครับ
7 ตุลาคม 2550 08:12 น. - comment id 766506
สวัสดีทั้งสองท่านค่ะ ขอบคุณค่ะที่แวะมา ทานกาแฟก่อนนะคะ รักษาสุขภาพกันนะคะ