รู้นะว่าเหนื่อยมาก ต้องตรำตรากหลากหลายสิ่ง มาเถิดมาพักพิง อิงอกอุ่นละมุนละไม ที่พร้อมจะกล่อมเจ้า เพื่อแบ่งเบาทั้งกายใจ ด้วยรักและห่วงใย รับรู้ไว้นะที่รัก และพร้อมเดินเคียงข้าง บนเส้นทางอุปสรรค หนทางกว้างไกลนัก จะต่อสู้เคียงคู่กัน หยุดเถอะหยุดท้อถอย มาเกี่ยวก้อยเดินสู่ฝัน ยามล้าร่วมฝ่าฟัน ร่วมทุกข์-สุขทุกเวลา ยามหมองร่ำร้องไห้ ขอมอบใจแทนผืนผ้า รองรับซับน้ำตา ด้วยห่วงหายิ่งกว่าใคร มาเถิดมายิ้มสู้ อย่าหดหู่จงรู้ไว้ รักและกำลังใจ มีให้เธอนิจนิรันดร์ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕
18 กันยายน 2550 21:18 น. - comment id 755755
ข้อความฝากถึงแบบนี้ใครจะกล้าอ่าน
18 กันยายน 2550 22:44 น. - comment id 755788
รู้ซึ้งถึงความรัก ที่ภักดีมิมีเหมือน หัวใจไหวสะเทือน สะท้านทั่วทั้งกายา อิ่มเอมในอุรา คำสัญญาขอเป็นจริง แม้ทุกข์ลำบากยิ่ง ไม่ประวิงสู้ทนไป อบอุ่นด้วยอกไอ กายพี่ยาพาชื่นชม ไร้โศกไร้เศร้าตรม ไร้ระทมมากล้ำกราย รอยยิ้มที่สดใส จากพี่ชายมอบโฉมตรู ห่วงใยมาพรั่งพรู ใจรับรู้ปลื้มยินดี เพียงรักจากใจพี่ อย่าได้มีแปรกลับกลาย น้องนางฝากวอนไว้ รักพี่ชายนั้นยั่งยืน ร่วมสร้างหนทางชื่น สุขระรื่นในชีวา สองเรานั้นเปรมอุรา ยากจะหาใดเทียมทัน ดาว
18 กันยายน 2550 23:20 น. - comment id 755810
ใกล้ปิดเทอมแล้ว เลยมีเวลาบิ้วอารมณ์ อั่นแน่ .. ซ้อมกลอนรักบ่อย ๆ มีอะไรดี ๆ อุบไว้ป่าวหนอ ?
19 กันยายน 2550 07:38 น. - comment id 755888
คงต้องยอมฝันร้ายนะคะ อิอิ
19 กันยายน 2550 16:52 น. - comment id 756235
หูย...อ่านแล้วจะฝันร้ายเลยนิ แต่เตือนช้าไปอ่ะ หลวมตัวอ่านเข้าไปแล้วเต็มสองตา
19 กันยายน 2550 22:53 น. - comment id 756478
คุณด้า แต่ก็หลวมตัวเข้ามาอ่านจนได้นี่นา แล้วไปรดน้ำมนต์หรือยังล่ะครับ 555 คุณดาว ขอบคุณที่หลงเข้าบ้านนี้ครับ คุณอิม ช่วงนี้พอมีเวลาหน่อยน่ะครับ เลยลองดู อะไรดีๆที่สงสัยน่ะอุบไว้นานแล้ว อย่าสงสัยดังๆสิเดี๋ยวเขารู้ตัว คุณเพียงพลิ้ว ความรักทำให้คนเรายอมได้เสมอจริงมั๊ยครับ ระวังจะฝันร้ายจริงๆน้า คุณโคลอน ขอบคุณที่หลวมตัวเข้ามาอ่านครับ แต่โบราณว่าฝันร้ายจะกลายเป็นดีนะครับ