ฉันเฝ้าฝันละเมอและเพ้อหา ต้องตื่นมาจากหลับเพราะคิดถึง นั่งรำพึงรำพันเพราะคำนึง เพราะคิดถึงแต่เธอเพียงผู้เดียว ถึงอยู่ไกลแสนไกลนะที่รัก ฉันก็รักของฉันอย่างนี้หนา วันและคืนคงจะช่วยให้ได้มา เป็นเพื่อนข้านะที่รักอย่าช้าเลย เราทั้งสองต้องรักปักสวาท ถึงมิอาจพบหน้าทุกเช้าค่ำ แต่มีจิตคิดถึงใช้ถ้อยคำ ฉันจะจำรักเธอตลอดไป