จักไม่อาจเรียงร้อยถ้อยคำหวาน กลายกวีกังวานแว่วหวามไหว ด้วยประณีตประหนึ่งคำนึงใคร เสียงทรวงในร่ำร้องก้องอารมณ์ สานสัมผัสผูกคำย้ำให้เชื่อ หลากล้นเหลือคำรักคอยถักบ่ม ใช่ประดิดประดอยถ้อยคารม หวังลุ่มหลงชื่มชมเพียงลมรวน กว่าเรียบเรียงร้อยความตามรู้สึก จากเบื้องลึกห้วงจินตน์สิ้นครบถ้วน พินิจนัยไตร่ตรองลองประมวล ทั้งหมดล้วนรู้สึกสำนึกจริง กลับยากบอกออกเอื้อนเหมือนเคยอ้าง อาจเพราะไร้รักร้างเหินห่างยิ่ง หากยามนี้มีรักให้พักพิง ทุกทุกสิ่งกลับสว่างกระจ่างงาม จักไม่อาจเรียงร้อยถ้อยคำหวาน กลายกวีกังวานแว่วไหวหวาม หากไร้รู้สึกรักเธอสักยาม อีกคิดถึงทุกถ้อยความตามบรรทัด ความคิดถึงห้ามกันไม่ได้ : หมอโอ๊ค สมิทธิ์
9 กันยายน 2550 20:24 น. - comment id 751751
พี่คิดถึงใครเนี่ย มาแต่ละที หวานจัง
9 กันยายน 2550 21:03 น. - comment id 751772
สวัสดีค่ะคุณกวีปกรณ์ จิตรำพันจำได้ว่า กลอนบทแรกที่อ่านในบ้านกลอน คือ ของคุณกวีปกรณ์นี่แหละ ไม่ได้อ่านนานแล้ว คิดถึงผลงานจริง ๆ ค่ะ ยังไพเราะเหมือนเดิมค่ะ
9 กันยายน 2550 21:35 น. - comment id 751779
จักไม่อาจ เรียงร้อย ถ้วนถ้อยหวาน บทกวี กลอนกานท์ ผสานเสียง ตะโกนก้อง "คิดถึง" ตรึงสำเนียง หากไร้เธอ คู่เคียง แนบอุรา คำ "คิดถึง" นี้จักมอบให้ใครได้ถ้าไม่ใช่ "เธอ".. ย่องมาแอบดูความคิดถึงของใครบางคน..อิ.อิ อย่าคิดมากค่ะแซวเล่น ๆ..ความคิดถึงคุณช่างไพเราะจริง ๆ..
9 กันยายน 2550 22:30 น. - comment id 751794
คิดถึงเธอมากรู้ไหม อยู่ไหนกันเล่าเธอจ๋า ไม่ใกล้ไม่ไกลเลือนลา จะบอกว่าเธออยู่ใน
9 กันยายน 2550 22:39 น. - comment id 751798
ดีคะ แวะมาทักทายชื่นชมผลงานค่ะ Black MooN
10 กันยายน 2550 09:17 น. - comment id 751889
คิดถึงใครกันนิ อิอิ
10 กันยายน 2550 09:24 น. - comment id 751895
ดีจ้า......คุณกวีปกรณ์....... หวานในรักถักทอที่ก่อสาน แม้วันวานผ่านผันมีกันเสมอ แม้ห่างไกลเส้นสายใยใคร่พบเจอ ยังมีเพียงฉันและเธอไม่เปลี่ยนแปลง ..................................... โอ้ได้อ่านกลอนหวานๆแต่เช้าเลย หุหุ แวะมาทักทายจ้า
10 กันยายน 2550 10:36 น. - comment id 751906
หวัดดีค่า ได้ยินเสียงนี้ไหม เสียงร่ำร้องจากคนไกล..คนนี้ ฝากไปบอกคิดถึงเธอคนดี ชั่วชีวีไม่ลืมสิ้นกลิ่นไอรัก แต่งกลอนเพราะจังเลยขอส่งต่อให้เพื่อนนะ กรไม่ว่าอะไรพลอยใช่ไหม
10 กันยายน 2550 12:53 น. - comment id 751949
พลังของ ค ว า ม คิ ด ถึ ง บ่อยครั้งเมื่อได้ดื่มด่ำล้ำรส หัวใจก็อิ่มเอมเต็มสุข และยามที่ทุกลมหายใจเข้าออกเปี่ยมล้นไปด้วยความคิดถึง.. ก็ยิ่งทำให้รู้ซึ้งถึง อ า นุ ภ า พ นั้น.. พลังของ ค ว า ม คิ ด ถึ ง
10 กันยายน 2550 15:43 น. - comment id 752016
มีแต่บทกลอนเพราะๆนะค่ะ
10 กันยายน 2550 15:56 น. - comment id 752021
คิดถึงใครเอ่ยหว่าขนาดนี้ อิอิ แวะมาทักทายคะ
10 กันยายน 2550 18:48 น. - comment id 752105
อัสสุ>>>คิดถึงอัสสุมั้งครับ เล่นหายหน้าหายตาไปเสียนาน จิตรำพัน>>>ขอบคุณครับ ที่กลอนของผมเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้คุณประทับใจ bananaleaf>>>ขอบคุณครับ ความคิดถึงของคุณก็ไพเราะมากเช่นกัน เก็จถะหวา >>>ถ้าไม่อยู่ในใจก็ไม่รู้ว่าจะให้เธอคนนั้นอยู่ที่ไหนเหมือนกันครับ Black MooN >>>ขอบคุณสำหรับคำชมเชยครับ ป>>>คิดถึงคุณมั้งครับ ป. เจน_จัดให้>>>จะได้มีกำลังใจในการทำงานไงครับ หยาดเพชร...มณีพลอย >>>ด้วยความยินดีครับ หากกลอนบทนี้ของผมจะทำให้เพื่อนคุณสุขใจ ผู้หญิงช่างฝัน >>>ความคิดถึง ทรงอนุภาพมากจริงๆครับ มอแมวมอหมู >>>ขอบคุณครับ หัวใจอ่อนหวาน>>>คิดถึงทุกๆคนครับ
10 กันยายน 2550 20:37 น. - comment id 752132
เพราะจัง.......... คิดถึงใครบางคน........... จักมิอาจ เรียงร้อย ถ้อยคำหวาน แว่วกังวาน ปานกวี ที่เพราะหู จักบอกรัก จากใจ ให้พรั่งพรู ยอดพธู ใจพี่ มีแต่เธอ
11 กันยายน 2550 02:02 น. - comment id 752214
ภาพมโนก่อเกิดกำเนิดสร้าง คิดมิห่างหัวใจไกลถวิล แสนคิดถึงหวงหาเป็นอาจิณ อยากได้ยินคำว่า "รัก"จากปากเธอ!!!! หลับฝันดีนะคับ กวีปรณ์