หน้าส่วนตัว
คือฉากหนึ่งละครของชีวิต
ก้าวทางผิดพลาดไปใจสับสน
หลงเพลินใจเล่ห์รักหนักกมล
กว่ารู้ตนสายเกินแก้แพ้ชะตา
เหมือนเมฆหมอกบังตาพาหลงเพ้อ
ใฝ่ละเมอว่ารักแท้แน่นักหนา
นี่แหละหนอเปรียบดังผงเข้าตา
ไม่นำพาสิ่งใดใดไม่ยลยิน
อุปสรรคขวางใจมิไหวหวั่น
จะฝ่าฟันตามไปให้ถึงถิ่น
ไม่พบหน้าขอเพียงเหยียบแผ่นดิน
ลืมเสียสิ้นศักดิ์ศรีเคยตีตรา
อนิจจาค่าควรรักมักไม่สม
รักแล้วล่มพลันสลายใจผวา
แม้สุดรักจำใจเดินจากมา
วาสนารักนี้มีแค่ตรม
เก็จถะหวา 5 ก.ย. 2550 08:12 น. - ID 106767 
705
3
0
5 กันยายน 2550 08:53 น. - comment id 749539
เศร้าง่า...ละครเรื่องนี้ เจ็บไม่มีวันลืม เพราะบทที่ให้มาแสดงนั้น แค่บทสมมุติเท่านั้น
5 กันยายน 2550 09:55 น. - comment id 749553
สวัสดีค่ะแม่ดอกไม้ กลอนเศร้าจังเลยค่ะ แต่ว่าอย่าเศร้าตามกลอนเลยน่ะ ล้นใจเป็นห่วง
5 กันยายน 2550 10:15 น. - comment id 749558
คห.1 พิมญดา................... ไม่เอานะ ไม่ร้องๆๆ กลอนเศร้าก็เรื่องของกลอน เพราะชีวิตคือละคร ทุกคนกำกับบทบาทเอง ด้วยตัวเอง เพื่อตนเองไงคะ ทุกข์ สุข ก็ของเรา เศร้า หรือ สดชื่น ก็ของเราด้วย เลือกได้ ค่ะ อย่าร้องเลยนะ อิอิอิ
5 กันยายน 2550 10:19 น. - comment id 749559
ล้นใจ......................ขอบใจจ้ะ หห. แปลว่า หายห่วง มตห. แปลว่า ไม่ต้องห่วง แม่สบายดีจ้ะ กินอิ่ม นอนหลับ อ้วนท้วน สมบูรณ์ เกินพอดีละคะ กลอนเศร้าก็ คือกลอนนะคะ มะต้องคิดนัก
5 กันยายน 2550 11:19 น. - comment id 749572
5 กันยายน 2550 11:22 น. - comment id 749573
สวัสดีค่ะคุณเก็จถะหวาชื่นชมเสมอค่ะ
ขออนุญาตต่อกลอนนะคะ
ผ่านมาแล้วลาไปในอดีต อย่าไปคิดหนักอกให้ขื่นขม สู้ฟันฝ่าหาทางน่าชื่นชม อดีตล่มเป็นครูให้เตือนใจ
5 กันยายน 2550 12:00 น. - comment id 749586
จิตรำพัน................ น่านนะสิน้อ ......... เศร้า แต๊ว่าน้อ ชีวิตคนเรา น้ำตาท่วมจอแน่ 55555
5 กันยายน 2550 12:06 น. - comment id 749588
รักเศร้าๆ เยี่ยมมากตรับ คุณ เก็จถะหวา
5 กันยายน 2550 12:19 น. - comment id 749595
ตอนหนึ่งจบเศร้า ไม่แน่ตอนต่อไปอาจเจอคนที่ใช่ก้อได้ อย่าเพิ่งท้อก้อแล้วกันเนาะ
5 กันยายน 2550 13:33 น. - comment id 749632
อืม..อันนี้ผู้กำกับว่า ..เราเปลี่ยนบทใหม่ดีก่า เอาแบบ..แฮ๊บปี้เอ็นดิ้ง..นะนะ
5 กันยายน 2550 14:06 น. - comment id 749663
ดาวระดา....................... ขอบคุณค่ะ กลอนเศร้าค่ะ
5 กันยายน 2550 14:36 น. - comment id 749700
เป็นละครที่เศร้ามากๆค่ะ..
5 กันยายน 2550 14:45 น. - comment id 749704
หุ หุ หุ ค่ะจะรอวันนั้น
5 กันยายน 2550 14:50 น. - comment id 749706
ยาแก้ปวด.................... ยาแก้ปวดมาช่วยกำกับหน่อยดิ จะได้หายเศร้าเสียที
5 กันยายน 2550 14:53 น. - comment id 749708
กุหลาบขาว white roses.................. ละครในชีวิตจริงของเราเอง
5 กันยายน 2550 15:27 น. - comment id 749719
ละครวันนี้เศร้า พรุ่งนี้อาจยิ้ม วันต่อไปอาจหัวเราะ นี่แหละค่ะชีวิตที่เป็นละคร รวมไว้ด้วยทุกอย่าง.......
5 กันยายน 2550 16:29 น. - comment id 749749
whitelily......................... ใช่แล้วค่ะ เห็นบทละครแล้ว ย้อนดูตัวเอง
5 กันยายน 2550 16:29 น. - comment id 749750
บทละคร...มีทั้ง สุข เศร้า เคล้าน้ำตา อาจจบอย่างสมหวังหรือผิดหวังก็ได้ แต่ละครชีวิตเราลิขิตเองได้ว่าอยากให้จบแบบไหนใช่มั๊ยคะ...สู้ๆค่ะ
5 กันยายน 2550 16:32 น. - comment id 749754
โคลอน ดีใจที่เข้ามแจม ฝนจ๋า ก็จบแบบแฮปปี้สิจ้ แต่ฟ้หลังฝนก็สดใสเสมอแหละจ้า
5 กันยายน 2550 17:12 น. - comment id 749800
อยากดูตอนสองเร้วๆ ครับ คอยอยู่
5 กันยายน 2550 17:13 น. - comment id 749802
บทกำหนดการแสดง ยังไม่จบ คราวที่พบ ผิดหวัง แค่สรรสร้าง แต่บทหน้า กำกับ มิอำพราง พระพี่นาง ต้องพบ คนรักจริง
5 กันยายน 2550 17:44 น. - comment id 749826
เป็นละครตอนหนึ่งซึ่งร้ายนัก มารู้จักเพียงครึงจึงพลั้งเผลอ หวังเพียงรักพักใจได้พบเจอ แต่กลับเพ้อเพียงเดียวดาย..อายตัวเอง.. วันนี้เศร้าจังเลยค่ะ สู้ๆๆๆๆนะคะ
5 กันยายน 2550 18:21 น. - comment id 749831
ดำดิ่งสู้ห้วง ธารา ร้อนรักกามา ปลดได้ ใจเอย... เฉกเช่นเพลิงเผา เรานั่น หวังพึ่งสิ่งใดเล่า ชี้แสง ส่องทาง..... กลั่นจากบท สดจากสมองครับผม
กลอนพี่เศร้าผมก็เศร้าครับ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
