แม้ตอกย้ำซ้ำว่าด่าหน้ากราด ให้เสียชาติสิ้นชื่อสกุลหยาม จักอภัยให้สิ้นมิถือความ อยากประนามต่ำช้าไม่ว่ากัน อันความผิดคิดแค้นจะขอรับ ยลสดับดัวยจิตที่คิดผัน ผิดสัญญาปราศัยน้ำใจมั่น ตกลงกันวันผ่านมิผันแปล แม้ฝืนทนจนรอดตลอดล่วง ก็คงถ่วงลวงไปไม่ไกลแน่ อย่าทนย้ำซ้ำใจให้เป็นแผล ขอยอมแพ้แก่รักที่ทุกข์ตรม ถึงจะเป็นเช่นชาติขลาดเขลาชั่ว ดีกว่ามัวหมางใจให้ขื่นขม อย่ารอรักปักทรวงลวงให้ตรม ปล่อยเป็นลมหวานแว่วแล้วผ่านไป
นักเดินทาง
695
4
0
29 สิงหาคม 2550 08:27 น. - comment id 745688
คุณนักเดินทาง ตัดสินใจอำลาอย่างไม่ต้องอาวรณ์ ไม่เห็นคุณค่า ก็แยกไปคนละทางดีกว่ามั้งคะ การจากอาจมีความสุขมากกว่าค่ะ
(¯`°•.¸♥♥¯`°•ศรรกราหน้าทะเล้น•°´¯♥♥¸.•°´¯)
29 สิงหาคม 2550 09:09 น. - comment id 745718
ช่างตัดพ้อดีจัง..
29 สิงหาคม 2550 10:17 น. - comment id 745762
มิผันแปร แบบนี้เปล่าจ๊ะ
29 สิงหาคม 2550 10:36 น. - comment id 745781
ดีค่ะ พระจันทร์ แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ ดูแลตัวเองดีนะค่ะ คุณนักเดินทางขาๆๆๆๆๆๆๆ
29 สิงหาคม 2550 10:56 น. - comment id 745800
ฝากให้กำลังใจทุกๆท่าน นักเดินทาง สู้ สู้ อย่าท้อเลยนะ คนเราผิดพลาดกันได้ ยังมีเวลาแก้ไขอีกเยอะ อดทน อดทน และอดทน จนกว่าปัญหาจะล่วงพ้นไป......................
29 สิงหาคม 2550 12:49 น. - comment id 745856
ดีจ้า....คุณโอ้ละหนอ......แม้อยากจบลบไปให้สิ้นเรื่อง แต่หัวใจกระด้างกระเดื่องเรื่องแบบนี้ แม้ปากบอกหมดรักไปจากใจนี้ แต่ทุกวันวี่ยังล้นปรี่มีน้ำตา ...................................
เคยเป็นเคยลองหักใจแต่ทำมะได้สักกะที
30 สิงหาคม 2550 09:45 น. - comment id 746296
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
