ยังเฝ้าคอย...คอยห่วงคอยทวงถาม ถึงนิยามความรักที่ถักสาน จะคงอยู่คู่เรานับเนาว์นาน จนชัวล์กาลหรือเลือนลับอับปางไป มาลัยฝันควั่นเกลียวที่เหนี่ยวเจ้า ทุกค่ำเช้ายังเฝ้าทอสวมคอให้ จงมองเห็นเป็นริ้วทองของคนไกล บรรจงใส่ให้คนดีด้วยปรีดา เหนื่อยหรือไม่ใจที่รอท้อหรือเปล่า ที่คอยเฝ้าเจ้าคืน..................... เหนื่อยเกินไปที่จะแต่งให้จบ...ลาน่ะ
25 สิงหาคม 2550 03:28 น. - comment id 743872
หมดแรงแล้วก็พักผ่อนค่ะ...ตื่นมาค่อยสู้กันใหม่เนาะ.. แวะมาทักทายนะคะ
25 สิงหาคม 2550 10:06 น. - comment id 743957
เหนื่อยหรือไม่ใจที่รอท้อหรือเปล่า ที่คอยเฝ้าเจ้าคืนชื่นเสน่หา หรือลาแล้วลาไกลไม่กลับมา แม่แก้วตาใจที่แกร่งหมดแรงแล้ว
25 สิงหาคม 2550 13:28 น. - comment id 744011
- bananaleaf ขอบคุณที่ให้คำแนะนำ คงต้องเป็นแบบนั้น... ถ้ายิ่งดิ้น ยิ่งเจ็บ ... อยู่เฉยๆ ก็น่าจะดีกว่า - ขอบคุณมากครับ ...ที่กรุณาต่อให้ ผมขอบคุณด้วยใจจริง คุณ อัลมิตรา...