เหนื่อยบ้างไหมคนดีพี่ของน้อง ทุกวันต้องทำงานหนักพักบ้างหนอ ส่งแรงใจซับเหงื่อพี่ไม่รีรอ พี่อย่าท้อต่องานสานฝันไป หลับตาลงนะคนดีสุดที่รัก นอนหนุนตักฟังวจีที่ขานไข จะอยู่เรียงเคียงข้างไม่ร้างไกล ส่งดวงใจร่วมทางไม่ร้างรา ยามป่วยไข้จะเป็นยารักษาไข้ คราสิ้นไร้ร้อนรนจนผวา จะเป็นแรงแห่งฝันอันโสภา พร้อมฟันฝ่ารวมดวงใจไปด้วยกัน อุปสรรคใดใดที่ใหญ่หลวง ทุกข์ทั้งปวงจะร่วมสู้สู่ทางฝัน จะล้มลุกคลุกคลานกี่วารวัน ก็ไม่หวั่นยึดมั่นในศรัทธา กำลังใจจากฉันในวันนี้ ส่งให้พี่มีพลังดั่งภูผา จะโอบกอดพี่ไว้ในสัจจา ขวัญชีวา อย่าท้อแท้...แม้นาที ๒๓ สิงหาคม ๒๕๕๐
23 สิงหาคม 2550 07:53 น. - comment id 742851
จงเข้มแข็งแกร่งกล้ายามล้าถอย หนึ่งใจคอยจุนเจือเมื่อหวั่นไหว ขอก้าวข้ามอุปสรรคสู่หลักชัย มุ่งแก้ไขความร้าวรานผ่านมาแล้ว
23 สิงหาคม 2550 07:57 น. - comment id 742859
ที่ตรงนี้....ยังมีหนึ่งกำลังใจเสมอ ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะๆครับ...ครูพิม
23 สิงหาคม 2550 08:20 น. - comment id 742881
แวะมาเป็นกำลังใจให้และมาหากำลังใจให้ตัวเองด้วยค่ะ
23 สิงหาคม 2550 08:54 น. - comment id 742909
มารับกำลังใจจากครูพิม ช่วยส่งไปหื้อโตยเน้อ
23 สิงหาคม 2550 09:43 น. - comment id 742931
พี่ชาย คงยิ้มแก้มปริแล้วค่ะ...ครูพิม เป็นหนึ่งกำลังใจที่อบอุ่นมากเลยค่ะ
23 สิงหาคม 2550 09:51 น. - comment id 742936
กลอนเพราะซาบซึ้งตรึงใจสุดๆๆๆๆเลย กำลังใจจากใครหนอ........ ขอเป็นทานให้ฉันได้ไหม ดั่งหยาดฝนบนฟากฟ้าไกล ที่หลั่งโลมสู่พื้นดินแห้งผาก.......... กำลังใจ...................
23 สิงหาคม 2550 09:51 น. - comment id 742937
คนได้รับกำลังใจ คงดีใจแน่เลย ขอให้ครูพิมสบายใจและอย่าเจ็บอย่าใคร่นะคะ
23 สิงหาคม 2550 09:58 น. - comment id 742945
กำลังใจจากพี่ในวันนี้ ส่งให้น้องมีพลังดั่งภูผา จะโอบกอดน้องไว้ในสัจจา ขวัญชีวา อย่าท้อแท้...แม้นาที ขอบใจนะที่ส่งกำลังใจให้และพี่ก็ขอส่งกำลังใจกลับคืนให้น้องจงสุ้ต่อไป
23 สิงหาคม 2550 10:10 น. - comment id 742949
เหนื่อยมหายโคนดี มีพี่เปนนนน....แควนนนนน.... โห้ย คุนพี่ชายกลับมาอ่านคงหน้าบานเป็นกาด้งแล้ว นู๋พิม.... อิๆๆๆๆ รีบกลับมารับขวานน เอ๊ย ขวัญนู๋น๊า
23 สิงหาคม 2550 10:51 น. - comment id 742978
ครูพิม จันทร์พิมพ์ผิดขอโทษอย่างแรงนะคะ อย่าเจ็บอย่าไข้นะ ขอโทษนะคะ....
23 สิงหาคม 2550 10:52 น. - comment id 742980
วันนี้ครูพิมหวานแต่เช้า.. คนที่รับกำลังใจต้องชื่นใจแน่ ๆ รพีเชื่อ.. มดเต็มบ้านเลยค่ะครูพิม..
23 สิงหาคม 2550 10:54 น. - comment id 742983
เป็นบทกวีที่ยอดเยี่ยมอีกบทหนึ่งค่ะ ที่ซึ่งอ่านแล้วเข้าใจง่ายและรับรู้ความรู้สึกของคนที่รักและห่วงเราได้ดีมากเลยค่ะ...สุดยอดเลยครู(จากใจจริงๆ)..เจนขอมอบบทกวีนี้ให้ครูพิมนะคะ ...ขอขอบคุณสำหรับคำอวยพรในการเดินทางไปสมัครสอบนะคะ...เจนสบายดีค่ะ..คิดถึงนะคะ
23 สิงหาคม 2550 10:55 น. - comment id 742984
แวะมาขอแบ่งปันกำลังใจจากคุณครูครับ
23 สิงหาคม 2550 11:25 น. - comment id 743002
ถึงเหนื่อยกาย ใจพี่ ไม่มีท้อ ทุกวันขอแรงใจเท่านั้นหนอ อย่เป็นขวัญ เป็นพลัง ของพี่พอ แล้วจะขอสดชื่นคืนเจอกัน... แหะ อย่าคิดมากนะครูพิมกลอนมานบอกมาค่ะ
23 สิงหาคม 2550 14:49 น. - comment id 743072
23 สิงหาคม 2550 15:32 น. - comment id 743094
แวะมาเติมกำลังใจหน่อยครับ วันนี้ลิตรเท่าไหร่แล้วครับ อิอิ.
23 สิงหาคม 2550 18:42 น. - comment id 743160
เหนื่อยครับ แต่ก็คลาย เมื่อมีกำลังใจ
23 สิงหาคม 2550 19:21 น. - comment id 743181
สวัสดีค่ะพี่ครูพิม ให้พี่ชายคนดีของพี่พิมแล้ว เชื่อว่าใจเขาคงปลาบปลื้มแน่ ๆ เลยค่ะ ขอแบ่งให้จิตรำพันด้วยได้ไหม อิอิ อยากได้มาก ๆ เลยค่ะ
23 สิงหาคม 2550 21:23 น. - comment id 743250
กำลังใจให้ถูกทางมากประโยชน์ ไม่เกิดโทษเหตุร้ายหมายอาสัญ อย่าคิดลึกเราทุกคนแค่เพื่อนกัน มานั่งฝันร่ายอักษรบทกลอนเอย ครูพิมฝากมาบอกว่า ขอบคุณทุกคอมเม้นเจ้าคะ ตอนนี้ครูพิมกำลังเก็บเสื้อผ้าใส่ กระเป๋าไปสัมมนาที่พิษณุโลก ประมาณสองคืนสามวันฝากมาบอก เจ้าคะคอมเม้นฝากได้เลยคะ อิอิแล้วจากลับมาตอบทุกท่านเลยนะเจ้าคะ
24 สิงหาคม 2550 17:36 น. - comment id 743654
ขอขอบคุณทุกท่านที่เป็นแรงใจนะคะ ตั้งแต่ลงกลอน ฏไม่ว่างเข้ามาดูเลยค่ะ จะยุ่งไปอีกถึงวันจันทร์ มีเวลาแวบหนึ่ง ขอตอบรวมๆเลยนะคะ ขอส่งใจ ให้พี่ มีแรงสู้ น้องยังอยู่ ในใจพี่ ไม่หนีหาย คิดถึงนะ คิดถึง นะพี่ชาย แม้นห่างกาย พี่จ๋า อย่ากังวล.. ด้วยรักและผูกพันธ์