๏ ใต้แสงจันทร์วันนี้..ไม่มีเธอ เฝ้าแต่เผลอเหลียวรอยละห้อยหา หมดแล้วหรือเยื่อใยในสายตา จึงวางค่าหยามหมิ่นให้สิ้นจม ๏ เสียงสะท้อนกรีดย้ำคำลิขิต สุดจะปิดรอยรื้นอันขื่นขม ความวังเวงปรายซ้ำให้ช้ำตรม รอยระทมข่มไว้..เจียนใจรอน ๏ เพราะม่านหม่นขึ้นขวาง..หรือ..กางขึง ให้คำนึงรุมเร้าเหมือนเงาหลอน ในเงาฝัน..ยังหันหา..ยังอาวรณ์ จนกัดกร่อนดวงจิตทุกนิทรา ๏ อันเงียบงันว่าว้างหรือว้างเท่า จะเทียบรอยความเหงากรายเข้าหา แต่เทียบคอยคำนึงใครหนึ่งพา ร้าวอุรา..ใดเล่าจะเท่าทัน ๏ แล้ววันนี้ต้องห่างระหว่างสอง เกินกว่าปองหมายเอื้อมมาเชื่อมฝัน เหลือจำหลักลึกคอยเตือนรอยวัน และเพียงฉันซ่อนหน้า..อย่างอาลัย..
19 สิงหาคม 2550 07:00 น. - comment id 740229
โลกนี้ไม่ได้มีเธอคนเดียว หาใหม่ก็ได้ ถ้าขี้เกรียดก็ไม่ต้องไปสนใจมันกับเรื่องความรัก
19 สิงหาคม 2550 08:20 น. - comment id 740251
กลอนเพราะและเศร้ามากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
19 สิงหาคม 2550 08:44 น. - comment id 740265
รอยอาลัยใต้จันทร์แสงแห่งคืนนี้ แด่คนดีที่เคยคอยละห้อยหา ช่างปะไรแค่เยื่อใยจากหางตา มิเห็นค่าอย่าหยามหมิ่นให้สิ้นจม แวะมาเป็นกำลังใจครับ...
19 สิงหาคม 2550 09:26 น. - comment id 740286
โดนจังเลยกลอนนี้ รอยอาลัยฝังใจนาน รอยร้าวรานไม่จ่างหาย รอยรักร้าวมันหนาวใจ รอยอาลัยโหยให้ใจอาวรณ์ นะคะ..แวะมาทักทายเจ้าคะ
19 สิงหาคม 2550 10:56 น. - comment id 740343
ให้รอยอาลัยเพียงรู้สึกธรรมดา ตราบชีวายังมีรักและมีฝัน เราเดินมาเพียงพบและผูกพัน ฝากรอยจำให้อาลัยรอ.. (ขออย่ารานเก็บหวานไว้.).
19 สิงหาคม 2550 11:43 น. - comment id 740363
เป็นรอยรักรอยร้าวคราวรักล่ม รอยระทมโถมถาอกล้าถอย ลิขิตแห่งรอยกรรมมาซ้ำรอย กัดกร่อนใจดวงน้อยคอยเดียวดาย ใต้เงาจันทร์ในวันเงียบเลียบริมฝั่ง คิดคำนึงถึงความหลังครั้งจันทร์ฉาย พี่ชวนชี้ชมนภาดาราราย เคียงคู่กายอุ่นหทัยไอรักอวล ครานี้หมดเยื่อใยร้างไร้รัก แน่ประจักษ์เป็นอื่นไม่คืนหวน เหลือเพียงเงาแห่งฝันกับจันทร์นวล พร้อมเสียงครวญร่ำไห้แห่งใจเรา เงียบและเหงาเศร้าอยู่เดียวเหลียวละห้อย ฝากแต่รอยระทมห่มความเศร้า เพียรตอกย้ำซ้ำรอยรักสลักเงา อกจึงร้าวเคล้าน้ำตา..ด้วยอาลัย.. ..กลอนไพเราะค่ะอ่านแล้ว ชื่นใจสมกับที่รอคอยงานคุณมาแสนนาน..
19 สิงหาคม 2550 13:00 น. - comment id 740430
เพราะดี ซึ้งค่ะ
19 สิงหาคม 2550 18:25 น. - comment id 740619
19 สิงหาคม 2550 19:45 น. - comment id 740668
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ เพรง.พเยีย เจ้าขา ยกให้ เพรง.พเยีย คนเดียวเลย
20 สิงหาคม 2550 05:01 น. - comment id 740865
สวัสดีค่ะ กลอนเพราะ เพลงเพราะ มาครบสูตรอีกแล้วค่ะ สบายดีนะคะ
20 สิงหาคม 2550 07:32 น. - comment id 740888
อย่าอาลัยนานนะครับคุณนาง
20 สิงหาคม 2550 10:35 น. - comment id 740941
"เหงา" ยะเยือกฝนหยาดเย็น... กระเซ็นจากเมฆหม่น... ครืนครืนฟ้าคำรณ... หนึ่งคนยืนเดียวดาย... ๐ ลมเอยลมหนาว... โชยเมื่อคราวเดียวดายให้หม่นหมอง ฟ้าทึมเทาอับเศร้าสิ้นแสงทอง เหลือเพียงสอง...คือเรา...กับเงาตัว
20 สิงหาคม 2550 13:34 น. - comment id 741065
ไ พ เ ร า ะ จั บ ใ จ เ ล ยค่ ะ