ทุกวันคืนฝืนใจหยุดใฝ่เพ้อ หยุดละเมอพรอดพร่ำร้องร่ำหา ตั้งสติยึดมั่นในศรัทธา อีกฝากฟ้าเขารู้และอยู่ดี เมื่อหยุดฝืนยืนมองผ่องจันทร์เจ้า จะเงียบเหงาอย่างไรไม่หลีกหนี แสงที่อาบทาบกายคล้ายวจี ของคนดีที่เฝ้าปลอบตอบคนไกล ใช่ว่ารักทำข้าเจ็บนอนเหน็บหนาว เพียงเรื่องราวที่ข้าคิดทำจิตไหว ยามกายห่างร่างภาพทาบราวใจ ว่ามีใครมาแย่งเจ้าไปเคล้าครอง ต่อจากนี้พี่สัญญาไม่ว้าวุ่น ลบรอยขุ่นจุนใจให้กลายหมอง นั่งชื่นชมบ่มรักถักริ้วทอง รอไว้คล้องจองใจคนไกลตา....
11 สิงหาคม 2550 13:42 น. - comment id 737203
ขอให้ยึดมั่นในคำสัญญานะครับ..
11 สิงหาคม 2550 16:41 น. - comment id 737274
มาเป็นพยานคำมั่นสัญญาค่ะ
12 สิงหาคม 2550 01:48 น. - comment id 737373
lack MooN ก็เข้ามาเป็นพยานในคำสํญญา..... ให้อีกคนนะ คิคิคิคิคิๆ
12 สิงหาคม 2550 02:17 น. - comment id 737376
ใครที่เป็น...เจ้านาง..คงจะปลื้มใจไม่น้อยนะคะ..แวะมาอ่าน...คำสัญญาค่ะ...
13 สิงหาคม 2550 20:53 น. - comment id 737674
ขอบคุณที่เข้ามาเป็นพยาน .... บางช่วงเวลาก็อาจจะทำได้ แต่บางอารมณ์ก็ต้องปล่อยไปบ้าง ใจเอง กักขังมากมาก สงสารมัน