เสียงคนคุ้นเคยมีมาตามสาย บอกว่าไม่อาจรักกันได้แล้ว...นับจากนี้ เสียงยังคงคุ้นเหมือนเดิมทุกที แต่ประโยคแบบนี้....นึกถึงอีกกี่ที...ก็ไม่คุ้นเลย ทำไมถึงทำให้เป็นเรื่องง่ายได้อย่างนั้น ง่ายและสั้น แต่กินใจไปหลายวันนับแต่ครั้งนั้นที่เธอเฉลย ก็ได้ หากคนที่เคยบอกว่ารักมากมาย วันนี้...ไม่เหมือนเคย แค่ขออีกครั้งให้เธอเอ่ย แต่ขอฉันได้เห็นความเมินเฉยในสายตา กล้าหรือเปล่า ที่จะสบตากับฉัน บอกว่าไม่รักกัน ในวันสุดท้ายที่จะได้เห็นหน้า หากใจเธอยังสั่น แววตาเธอยังไหวหวั่นที่จะบอกลา เข้าใจเถิดว่า เธอแค่หวั่นไหวไปบางครา ต้องการให้ฉันช่วยยืนยันว่า...เรายังเหมือนเดิม
12 กุมภาพันธ์ 2545 19:06 น. - comment id 35131
เข้าใจคิดจัง เขียนได้ดีจ้ะ
14 กุมภาพันธ์ 2545 12:44 น. - comment id 35388
มองตาฉันชิแล้วเธอจะรู้......?
14 กุมภาพันธ์ 2545 21:23 น. - comment id 35454
ขอบคุณ mono ที่มาช่วย comment บ่อยๆ ลมเหงาก็เช่นกัน
8 กันยายน 2545 16:02 น. - comment id 74457
มองตาแมวมั่งสิ จะได้รู้ใจกันซักที...