... อยู่กับความเหงา ... เธออยู่ไหน ฉันอยู่นี่ กี่ปีแล้ว เสียงเจื่อยแจ้ว แว่วข้างหู ดูสดใส เธอพูดมา ฉันพูดไป ได้ถูกใจ แต่ห่างกาย ไร้ตัวตน จนป่านนี้ เมื่อไรหนอ ขอตัวจริง หญิงคนรัก ได้ฟูมฟัก รักเป็นจริง สักครั้งนี่ วันเวลา เหลือไม่นาน แล้วคนดี มัวรอรี หนีไม่พ้น คนไร้เงา ทุกสิ่งนั้น ล้วนขึ้นอยู่ ที่ตัวน้อง อยากลิ้มลอง รู้อย่างไร แล้วแต่เจ้า อาทิตย์ส่อง ปิดไม่มิด เช่นใจเรา อยู่กับเหงา เศร้ามืดมิด จิตมืดมน
6 สิงหาคม 2550 15:51 น. - comment id 734505
มานั่งเป็นเพื่อนยามเหงาค่ะ
6 สิงหาคม 2550 16:15 น. - comment id 734540
ขอเป็นแค่เงาค่ะไร้ตัวตน
6 สิงหาคม 2550 16:30 น. - comment id 734556
นี่แหละความรัก
7 สิงหาคม 2550 11:29 น. - comment id 734828
เหงาบ่อยจังนะคะ
7 สิงหาคม 2550 12:20 น. - comment id 734844
มีความเหงาเป็นเพื่อนเสมอเช่นกันค่ะ...