เมื่อเจ้ารักรักของเจ้าช่างสดใส เปี่ยมความนัยใจเบาเบาเฝ้าซบหา ผ่องด้วยยิ้มพริ้มด้วยรักด้วยศรัทรา คอยห่วงหาคอยอาทรไม่จรไกล เมื่อใจหลงหลงรักรักตัวเจ้า ทุกค่ำเช้าเฝ้าคล้อยคอยถามไถ่ พิษแห่งรักหักโหมโถมดวงใจ จนสิ้นไร้รักสำรองไว้ครองกาย คิดแค่เพียงเพียงได้รักไม่มักใฝ่ จะใกล้ไกลทนยืนรอไม่ท้อหาย พร้อมยึดมั่นมั่นในรักรักไม่คลาย แม้นรักร้ายสายใยนี้ไม่มีลา โลกของข้าในวันนี้มีเพียงเจ้า โลกของเจ้าในวันนี้ไม่มี.............. ด้วยรักและห่วงใย ตาทึบของเจ้านาง
5 สิงหาคม 2550 22:16 น. - comment id 734114
ซึ่งมากเลย กินใจสุด รักเจ้านางที่ไหนเหรอค่ะ คุณตาทึบ เจ้าขา บอกหน่อยสิ ฮิ ฮิๆๆ
6 สิงหาคม 2550 13:15 น. - comment id 734400
ขอตุณครับ ซึ้งมากเลยครับ
6 สิงหาคม 2550 18:14 น. - comment id 734603
เมื่อเจ้ารักรักของเจ้าช่างห่วงใย เมื่อเจ้าไกลใจของข้าชักห่วงหวง เมื่อเจ้าสิ้นไร้รักรักที่ลวง ใจที่ห่วงของข้านี้มิเปลี่ยนแปลง โลกของเจ้าในวันหน้าอาจไม่มี......ข้า โลกของข้าในวันนี้มีเพียงเจ้า โลกของเราในวันหน้ามีเพียงเรา โลกของเจ้าในวันนี้มีเพียงเหงา.. (เลยมีข้าเข้ามาแทนความเหงา........หรือปล่า) เห็นทีต้องฝึกอีกมากเน๊อะกว่าจะพลิ้ว อิอิ