๏ คนที่เคยคบหามาแต่ก่อน ยังห่วงหาอาวรณ์อาทรไหม อาจสูญสิ้นมิเหลือแม้เยื่อใย ต่างคนต่างคืนใจเมินไม่มอง ถ้อยคำรักสลักใจกระไรนั่น คงสำคัญหรือกลายร้ายสนอง เมื่อหมดรักก็ชังดั่งทำนอง พฤติกรรมฟ้องพลิกด้านวันวานเป็น อยากสื่อนัยใจเอยเคยรู้สึก จิตร้าวลึกทุกข์ลามตามที่เห็น ล้วนเพราะรักบอบช้ำย้ำประเด็น คนเคยรักตามเข่นไยเช่นนี้ !! หากมิเคยคบหากันมาก่อน แค่นึกย้อนบางครั้งยังสุขี หากยั้งจิตปฏิเสธเลศไมตรี เราฤๅมีแต่เศร้าเข้าครอบครอง ๚ะ๛
31 กรกฎาคม 2550 23:27 น. - comment id 732097
มัวอาวรณ์ร้อนรุ่มกลุ้มทราวงลึก เคยรู้สึกว่ารักสักครั้งไหม เอื้อนเอ่ยคำย้ำตรึงถึงสิ่งใด เคยปลอบใจให้ความหวังสักบางที ในแววตาจ้าโชนโดนเหลือบจ้อง เคยได้มองห่วงใยบ้างไหมนี่ ใครจะทนอยู่ได้ตั้งหลายปี เขาก็หนีไปหาใหม่ก่อนสายเกิน อายุปาเข้าไปเท่าไรแล้วล่ะ อิอิ
1 สิงหาคม 2550 02:44 น. - comment id 732125
1 สิงหาคม 2550 08:49 น. - comment id 732188
มาปลอบใจค่ะ
1 สิงหาคม 2550 08:54 น. - comment id 732190
นั่นสินะ.. แต่มองอีกมุม.. ช่วงขณะหนึ่งของชีวิต.. ที่ไม่ว่างเปล่าจนเกินไปนัก ก็ให้ความรู้สึกที่ดีนะคะ กักเก็บความรู้สึกนั้นไว้ อะไรที่จะผ่านไปมันก็ต้องผ่านไปค่ะ งงมะ.. คิดถึงค่ะ
1 สิงหาคม 2550 11:22 น. - comment id 732238
อ่านแล้วทำไมมันตรงกับความรู้สึกจริง ๆ นะคุณอิม กว่าจะรู้สึก สิ่งที่อยู่ในส่วนลึกก็สูญสลายไป
1 สิงหาคม 2550 11:38 น. - comment id 732247
คุณอิม ..ทำแม่มดเศร้าอีกแล้ว..
1 สิงหาคม 2550 12:11 น. - comment id 732264
...แหม..มาแบบนี้เลยเหรอ... ๏ เพียงถ้อยคำธรรมดานำมาปลอบ มั่นหมายมอบนงรามเมื่อยามหมอง หวังเจ้าหายคลายโศกวิโยคครอง น้ำตานองจงเหือดแห้งจนแล้งรอย แม้นอ้อมแขนเพียงเงาที่เฝ้ากอด มิเคยมอดอุ่นไอให้เหงาหงอย ถึงไกลกันครึ่งฟ้าข้ามป่าดอย ยังคงคอยโอบเอื้อเมื่อหนาวทรวง เพียงหัวใจดวงเดิมคราเริ่มแรก เฝ้าเพียรแบกห่วงหามาห่วงหวง ด้วยความรักล้นปรี่ฤดีดวง แม้นกาลล่วงผ่านผันยังมั่นคง แม้นสัญญามอบให้ไร้ลายลักษณ์ จงประจักษ์ด้วยใจอย่าไหลหลง ตราบฟ้าสิ้นดินหายทลายลง จักซื่อตรงคงคำมั่น...ขอสัญญา๚ะ๛
1 สิงหาคม 2550 12:41 น. - comment id 732284
งั้นต้องใส่เรแบนแล้วล่ะ..เอ..หรือจะชกเบ้าตาดี อิอิ ไม่ต้องลงทุน อาศัยแรงนิดหน่อย :) คิดถึงน่ะ รู้สึกไหม..
1 สิงหาคม 2550 12:43 น. - comment id 732287
ความรู้สึกช้าจัง
1 สิงหาคม 2550 19:07 น. - comment id 732430
อดีตหลังครั้งหวานยังซ่านซ่า หลอนแววตาหลอนใจให้สับสน แต่นึกเห็นครั้งเธอทำมันช้ำจน เกินจะทนข่มใจให้ใยดี ไปเถิดไปไปตามทางอย่างที่เลือก เธอถูกเชือกเส้นใหม่ดึงไปนี่ ฉันมันคนต่ำด้อยรอยธุลี ไม่คู่ควรเคียงที่จะมีเธอ แวะมาอ่านผ่านมาชื่นชใผลงานครับ
1 สิงหาคม 2550 23:28 น. - comment id 732586
เดินทางไกลไปหลายวัน กลับมาก็ไม่ได้เขียนเล่าอะไรเท่าไหร่นัก อันที่จริงก็อยากจะเขียนถึงบรรยากาศสบาย ๆ กลิ่นดินหอม กลิ่นใบไม้เขียว ก็ที่ไปเตร็ดเตร่อยู่หลายวัน มันเป็นบรรยากาศที่ดีจริง ๆ สดชื่น ตรึงใจ แต่บังเอิญว่า ทันทีที่กลับมา ภาระกิจตรงหน้าก็ค่อนข้างหนักเอาการอยู่ จึงทำให้แนวอารมณ์เขียนผิดไปจากความตั้งใจเดิม ไว้งานซาก่อนค่อยเขียนใหม่ .. ยังไงซะ เราก็เก็บไว้ในความทรงจำครบถ้วนแล้ว วกมาที่กลอนกว่ารู้สึกดีกว่า .. ไม่รู้เหมือนกันว่า กลอนชุดนี้จะโดนใจใครหรือเปล่า หรือแค่เฉียวฉิว ถ้าถามว่า เคยมั๊ย ที่มีความคิดที่ว่า "ไม่น่าเลย ไม่น่ามารู้จัก ไม่น่าเคยรักกัน" หากใครตอบว่าเคย แสดงว่า ไม่ใช่แค่เฉียดฉิวแล้วล่ะ .. ยอมรับเถอะ ว่าจังเบ้อเร่อ .. เถอะน่า ใครต่อใครก็ต้องมีบ้างล่ะ ยังไงก็แล้วแต่ เราไม่สามารถกลับไปแก้ไขอดีตได้ .. แต่เราสามารถอยู่ให้สุข ในสภาพชีวิตปัจจุบันได้ ด้วยการเรียนรู้อดีต เลิกรักแล้วกลายเป็นชิงชัง .. มีให้เห็นเป็นตัวอย่างถมเถไป ที่ลงข่าวใหญ่เมื่อไม่นานมานี้ก็อีกกรณีที่พิสูจน์ได้ .. เช่นกัน เฮ้อ !! .. เลิกรักแล้ว พาลมาเกลียด ซะอีก .. แน่ะ .... อะไรว๊า ... มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
1 สิงหาคม 2550 23:50 น. - comment id 732600
คุณฤกษ์ .. เพราะไม่เคยร้อนรุ่มกลุ้มทรวงลึก ปราศรู้สึกในรักเลยสักหน คงเฉยนิ่งใจกายคล้ายหุ่นยนต์ จะวางกลอย่างไรเราไม่แล กว่าจะรู้เรื่องราว ณ คราวนั้น ก็เกินกลั้นอารมณ์จมกระแส ต้องยอมรับตัวเราเศร้าดวงแด ถึงคราวแพ้สู้จำทนคนเย้ยเยาะ คุณSilver Snitch .. :) ขอบคุณค่ะ นอนดึกจังนะคะ คุณอารีณา .. อัลมิตรายิ้มอยู่นา .. คุณผู้หญิงช่างฝัน .. คิดถึงไปยังถึงฝั่งของความคิดถึงเช่นกันค่ะ ชีวิตที่ไม่ว่างเปล่า และก็ไม่มีวันที่จะว่างเปล่า มีบางอย่างเข้ามา และผละออกไป บางอย่างคงอยู่ บางอย่างหายไปแล้ว เพียงความรู้สึกในช่วงขณะเท่านั้นคะ และแล้วเวลาทำรักษาทุกอย่าง คุณแม่มดใจร้าย .. ของที่สำคัญ เมื่อมันไม่อยู่ตรงที่ ๆ มันเคยอยู่ ย่อมทำให้รู้สึกเจ็บแปลบ รวดร้าว เป็นธรรมดาค่ะ การทดแทนอาจเกิดขึ้น หรือไม่ก็การทนอยู่ได้ในสภาพนั้นจะทำให้เราดีขึ้นค่ะ คุณคน..ว่าง .. ต้องพาไปโอ๋ที่ไหนดีหนอ ส้มตำปูม้าสักจานคงดีเนอะ :) คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. หืมม มาแบบนี้แหล่ะ ไม่รู้จะมาแบบไหนนี่นา คุณกุ้งหนามแดง .. ๕๕๕ แปลกอ่ะ ทำไมขำกับคำว่า คิดถึงของคุณกุ้งก็ไม่รู้ สนิทกันแบบที่ว่า พอบอกว่า คิดถึง แล้วชวนให้หัวเราะ อ่ะ คุณก่องกิก .. เฮ้อ !! รู้สึกนานแล้ว ตอนที่เขียนน่ะ ความรู้สึกนั้นเกือบลืมไปแล้วด้วย คุณวิจิตรวาทะลักษณ์ .. เออ เน่อะ มีเชือกเส้นใหม่ลากคอเขาไปแล้วนี่ เส้นใหญ่ เส้นหนากว่าเดิม .. เขาจะรอดหรือเปล่าก็ไม่รู้ ฮา.. ตามบุญตามกรรมเขาละกัน เนอะ ..
2 สิงหาคม 2550 02:49 น. - comment id 732638
2 สิงหาคม 2550 17:50 น. - comment id 732979
อย่าเศร้านักเลย.... ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง... คุณอัลฯ สบายดีนะคะ
3 สิงหาคม 2550 18:28 น. - comment id 733512
คุณSilver Snitch .. ขอบคุณค่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. สบายดีค่ะ :)
5 สิงหาคม 2550 09:02 น. - comment id 733972
สวัสดีคุณอัลมิตรา คุณ คุณ ทุกท่าน คิดถึงจังเลย คุณสบายดีไหม งานยุ่งไหม ไปท่องเที่ยวมาหรือยังคะ
5 สิงหาคม 2550 20:31 น. - comment id 734053
คุณทักทาย.. สวัสดีค่ะ สัปดาห์นี้ยังไม่ได้ไปเตร็ดเตร่ที่ไหน แต่สัปดาห์หน้า ว่าจะไป นอนดูฝนดาวตกริมแคว ค่ะ