เคยสูญเสียน้ำตามาก็มาก ไม่คิดอยากให้ใครว่าน่าสงสาร น้ำตาครั้งไหนไหนไม่ทรมาน เท่ากับการเสียใจในครั้งนี้ อยากจะย้อนเวลากลับมาใหม่ จะปรับตัวหัวใจในวิถี จะฟูมฟักรักเธอเป็นอย่างดี โดยวิธีที่เธอนำคำบัญชา แต่หากย้อนเวลากลับมาได้ คงแก้ไขไม่เข้าทางกลางปัญหา ในเมื่อผิดสิ่งใดไม่บอกมา จนปัญญากว่าเราเข้าถึงใจ ดาวบนฟ้ามาเป็นพยานรัก จงประจักษ์รักของข้าฯว่ายิ่งใหญ่ แม้นชาตินี้ที่เจ็บช้ำย้ำเตือนไว้ เกิดชาติใหม่ให้พบเจอ...เธอคนดี.
27 พฤษภาคม 2544 05:04 น. - comment id 2717
ต้องหวังสิเพราะชีวิตคนเราอยู่ได้ด้วยความหวังหวังว่า........ ??? (ตามแต่ใจหวัง) ขอให้สมหวังนะ
29 พฤษภาคม 2544 10:10 น. - comment id 2811
คนเราต้องมีความหวังเพื่อเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงจิตใจจ๊ะ..แต่ถ้าหวังแบบลมๆแล้งๆเราควรจะรดน้ำพรวนดินซะหน่อยจะได้ชุ่มชื้น(เอ..เกี่ยวกันมั๊ยเนี่ย)......คิกคิก
1 มิถุนายน 2544 05:13 น. - comment id 2919
ขอบคุณที่ให้กำลังใจกันนะ