บทของเรา

ละอองน้ำ

เรื่องราวที่ผ่านมาของเรา
ตอนนี้เป็นแค่นิทานเก่าเก่าหน้าสุดท้าย
ผ่านเรื่องดีและร้ายมา ก็มากมาย
มาถึงตอนจบเสียได้  เสียที
     ให้บันทึกหน้าสุดท้ายระหว่างเรา
จบลงด้วยความเศร้า...แบบนี้
ตัวละครสองตัวที่เคยมี
ถึงเวลานี้  บทที่เหลือที่มีคือพรากจากกัน
     ฉันคงไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไร
ขอเพียงแค่หัวใจได้ตื่นจากความฝัน
เข้าใจว่าชีวิต  ไม่อาจลิขิตด้วยปากกาหรือพู่กัน
และบางทีบางบทนั้น ก็ต้องมีวันสูญเสีย...เสียน้ำตา				
comments powered by Disqus
  • cool hearted

    12 กุมภาพันธ์ 2545 02:26 น. - comment id 35033

    ชีวิต ก็เหมือนนิยาย
    แต่งแต้มกันไปเถอะ
    จะน้ำเน่า ไม่น้ำเน่าก็....คือชีวิต
    
    เข้มแข็งนะ บนทางเลือกของตัวเอง
  • ลมเหงา

    14 กุมภาพันธ์ 2545 12:51 น. - comment id 35389

    ชีวิตคนเราผ่านอะไรมาตั้งมากมาย
    และอะไรๆก้อรอที่จะให้เราพานพบอีกมากมาย
    บนเส้นทางที่ก้าวเดินมีผิดหวังและก้าวพลาด
    เก็บเอาไว้เป็นประสบการณ์...แก่ตัวเราเอง
  • ละอองน้ำ

    14 กุมภาพันธ์ 2545 21:26 น. - comment id 35455

    ขอบคุณนะลมเหงา  วันหลังจะนิมนต์มาเทศน์อีก
  • zonkung

    8 กันยายน 2545 15:59 น. - comment id 74455

    ลึกซึ้งๆ เมี๊ยววว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน