เรื่องราวที่ผ่านมาของเรา ตอนนี้เป็นแค่นิทานเก่าเก่าหน้าสุดท้าย ผ่านเรื่องดีและร้ายมา ก็มากมาย มาถึงตอนจบเสียได้ เสียที ให้บันทึกหน้าสุดท้ายระหว่างเรา จบลงด้วยความเศร้า...แบบนี้ ตัวละครสองตัวที่เคยมี ถึงเวลานี้ บทที่เหลือที่มีคือพรากจากกัน ฉันคงไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไร ขอเพียงแค่หัวใจได้ตื่นจากความฝัน เข้าใจว่าชีวิต ไม่อาจลิขิตด้วยปากกาหรือพู่กัน และบางทีบางบทนั้น ก็ต้องมีวันสูญเสีย...เสียน้ำตา
12 กุมภาพันธ์ 2545 02:26 น. - comment id 35033
ชีวิต ก็เหมือนนิยาย แต่งแต้มกันไปเถอะ จะน้ำเน่า ไม่น้ำเน่าก็....คือชีวิต เข้มแข็งนะ บนทางเลือกของตัวเอง
14 กุมภาพันธ์ 2545 12:51 น. - comment id 35389
ชีวิตคนเราผ่านอะไรมาตั้งมากมาย และอะไรๆก้อรอที่จะให้เราพานพบอีกมากมาย บนเส้นทางที่ก้าวเดินมีผิดหวังและก้าวพลาด เก็บเอาไว้เป็นประสบการณ์...แก่ตัวเราเอง
14 กุมภาพันธ์ 2545 21:26 น. - comment id 35455
ขอบคุณนะลมเหงา วันหลังจะนิมนต์มาเทศน์อีก
8 กันยายน 2545 15:59 น. - comment id 74455
ลึกซึ้งๆ เมี๊ยววว