ชีวิตที่เคยเป็นสุข........ ฉันไร้ทุกข์ใจโบยบินสู่ถิ่นกว้าง เมื่อเจอะเธอเผลอใจไหวเบาบาง ขวัญเคว้งคว้างหวั่นไหวใจอ่อนแอ มีหัวเราะร้องไห้ดั่งใบ้บ้า เจ้าน้ำตาแปลกไหมมิใช่แหย ต้องอ่อนไหวในบางทีบ่อยขี้แย เป็นคนแพ้พ่ายความรักปลักน้ำตา.
23 กรกฎาคม 2550 16:03 น. - comment id 728592
ความรักเป็นได้ในทุกอย่างคะ จะร้องไห้ หรือหัวเราะ หรือแปลบปลาบหัวใจ ก็ความรักทั้งนั้นคะ
23 กรกฎาคม 2550 16:08 น. - comment id 728595
ผ่านพิจิตร จะบอกสักคำก็ไม่มี ดูหรือน้องเรา
23 กรกฎาคม 2550 16:32 น. - comment id 728604
...ความรักก็แบบนี้ค่ะ ยากแท้หยั่งถึง .. เข้าใจค่ะ
23 กรกฎาคม 2550 16:48 น. - comment id 728611
มาร้องเป็นเพื่อนนะคะ
24 กรกฎาคม 2550 14:28 น. - comment id 729138
อ่อนแอเหมือนกันค่ะ แต่เฉพาะในบางอารมณ์เท่านั้น คริๆ
24 กรกฎาคม 2550 16:08 น. - comment id 729231
เข้มแข็งไว้จ๊ะ
24 กรกฎาคม 2550 18:37 น. - comment id 729363
จริงค่ะคุณมณีจันทร์
มันกระทันหันค่ะพี่ชาย...อุบัติเหตุนอกเส้นทาง
นั่นซีคะรักแล้วต้องเศร้า...ไม่อยากจะรักใครอีกแล้วค่ะคุณผู้หญิงมือสอง
ได้ค่ะคุณเพียงพลิ้ว
ตอนนี้นางฟ้าต้องเข้มแข็งให้มากๆไม่อยากอ่อนแออีกแล้วค่ะคุณเพียงแพรวเจ้าขา
ขอบคุณค่ะคุณโคลอน...นางฟ้าต้องไม่ร้องไห้จริงป่ะคะ