ต่อไปนี้มีไม่คำว่า..เรา..จบกันที ไม่มีแล้ว..คนแสนดีเหมือนวันนั้น ไม่มีแล้ว..ความห่วงใยใจคืนวัน ไม่มีแล้ว..กันและกัน..เธอบอกฉัน ว่าเสียใจ ผ่านมาแล้วนานเท่าใดก็ไม่รู้ ฉันยังคอยเฝ้าดูเธอห่างๆไม่ไปไหน มีเพียงเธอเท่านั้นที่ทำให้ฉันคิดถึงหมดหัวใจ ถึงตอนนี้เธอจะมีใคร...ก็ยังไม่มีคนไหน แทนที่เธอได้สักวัน
23 กรกฎาคม 2550 15:00 น. - comment id 728551
โอ๋ๆ..อย่าเสียใจไปเลยน่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ แม้เค้าไปห่างไกลสักร้อยหลา หยดน้ำตาที่ร่วงหล่นไม่เกิดผล ปล่อยเค้าไป...เถิด ให้ใจที่ร้อนรน กลบความเศร้าหมอง..ที่แคลงใจ
23 กรกฎาคม 2550 15:23 น. - comment id 728573
ช่าย มีเพียงเธอเท่านั้น
23 กรกฎาคม 2550 19:20 น. - comment id 728679
มันเป็นโรคที่รักษาไม่หาย..จริงๆ เลย โรคคิดถึงเนี่ย.. :)
23 กรกฎาคม 2550 22:22 น. - comment id 728727
เมือได้รักแล้วยากจะลืม แม้จะผ่านนานแค่ไหน ก้อยังจำได้ฝั่งใจ ไม่มีใครมาแทนที่ใครได้
24 กรกฎาคม 2550 14:25 น. - comment id 729133
แบบว่ารักแล้วรักเลย หรือป่าวค่ะ ลืมไม่ได้ซักที
25 กรกฎาคม 2550 20:58 น. - comment id 729927
จากนี้ ฉันกับเธอ เราจบกัน หมดแล้วคืนวัน . . มีความหมาย หมดแล้วซึ่งความหวังดี . . มากมาย หมดแล้วความฝัน . . สร้างกันมา " เธอจบ แต่ฉันเจ็บ "
26 กรกฎาคม 2550 14:43 น. - comment id 730221
ขอบคุณนะคะที่เป็นกำลังใจให้ แวะมาคุยกันอีกในกลอนบทต่อไปนะคะ