ในยามที่อ่อนล้า เคยคิดว่าเธออยู่ใกล้ แต่พอหันกลับไป เธออยู่ไกลจนลับตา เคยคิดเอื้อมมือคว้า กลับพบว่ามันห่างไกล ที่ผิดคงหัวใจ ที่ให้ไปจนสุดตัว ไม่ใช่เธอที่ผิด ผิดที่คิดไกลเกินตัว อีกไม่คิดที่จะกลัว กลัวที่ตัวจะผิดหวัง ฉันท้อและอ่อนล้า จนเกินกว่าจะสานต่อ ฉันท้อที่จะรอ รอจนกว่าจะขาดใจ
14 กรกฎาคม 2550 23:34 น. - comment id 724998
ยามใด..ที่ใจ รู้สึกอ่อนล้า เคยหวังว่า..จะมีเธออยู่เคียงใกล้ แต่พอได้..ลองหมุน..หันกลับไป กลายเปนเธอ..อยุ่ไกลจนลับตา บางทีมันก็ต้องมีมั่งเนอะ ที่เราอยากให้อยุ่เป็นเพื่อน สู้ สู้ นะคะ
15 กรกฎาคม 2550 07:01 น. - comment id 725042
ฉันท้อและอ่อนล้า จนเกินกว่าจะสานต่อ จะจากไป.. จะไม่รอ.. จะไม่ง้อ.. พอกันที.. .. .. .. .. .. .. .. .. เข้มแข็งค่ะ