เรื่องของเราสองคน

ปักษาสวรรค์

ดุจไม้คู่ ยืนต้นอยู่ เป็นคู่สม
ยามแรงลม ต้องยอดกิ่ง ระวิงไหว
วายุพัด สะบัดโบก ลู่กิ่งใบ
ยะโยกไหว ยะยักเยื้อง ขยับตามฯ
กิ่งเกี่ยวกิ่ง บ้างเกี่ยวต้น กระหวัดกอด
พร่ำเสียงพรอด กระส่ำสันต์ จนยามสาม
วลาหก หมึนมัว รัวคำราม
พลันสายน้ำ หลั่งไหล ระรวย.....ระริน.				
comments powered by Disqus
  • สาวน้อยร้อยชั่ง

    14 กรกฎาคม 2550 16:24 น. - comment id 724904

    ชอบกลอนแบบนี้  แปลกดีค่ะ
  • แมงปอสีแดง

    21 กรกฎาคม 2550 16:49 น. - comment id 727952

    เป็นกลอนที่เล่นคำได้ดีจัง
    
    แต่งเก่งจังเลย   62.gif
  • สาวน้อย

    31 กรกฎาคม 2550 10:55 น. - comment id 731703

    เรื่องของคนสองคนไปถึงไหนแล้วค่ะ  ใกล้จะอวสานต์หรือยัง.

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน