จากเรื่องราวที่มันผ่านมา จากวันเวลาจนถึงวันนี้ ฉันพึ่งจะรู้ซึ้งอะไรสักที ว่าฉันคนนี้ที่มันบ้าไป ขอโทษที่ทำให้รำคาญ ขอโทษถ้ามันทรมานเกินรับได้ ขอโทษหากทำให้วุ่นวายใจ ขอโทษที่ยัดเยียดอะไรไปให้เธอ เธอคงเบื่อที่มีคนเฝ้ามอง ฉันลองตรองนึกคิดอยู่เสมอ จนวันนี้รู้ซึ้งแล้วแหละเออ ว่าควรหยุดละเมอเพ้อเกินจริง ไม่ต้องห่วงหรอกนะ ต่อจากนี้ จะไม่มียายวุ่นไปสุงสิง ฉันรู้แล้วควรอยู่กับความจริง ต้องตัดทิ้งรักนั้น...ที่ถูกเมิน
11 กรกฎาคม 2550 23:10 น. - comment id 538946
คุณอารีณา ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาทักทายและให้กำลังใจ อย่างน้อยก็มีเพื่อนกลอนที่ยื่นไมตรีให้
11 กรกฎาคม 2550 14:14 น. - comment id 722947
อย่าขอโทษ พี่เลย ครับคนดี ในส่วนพี่ นั้นก็ผิด เต็มประตู ไม่รำคาญ น้องหรอก นะโฉมตรู พี่ก็รู้ ที่ทำไป เพราะใจร้อน
11 กรกฎาคม 2550 14:22 น. - comment id 722958
ใครรู้ตัวว่าเป็นคู่กรณีก็ยก ๆ โทษให้ไปเถอะคับ สันติภาพจะเกิดขึ้นในเมืองไทย งือ
11 กรกฎาคม 2550 14:24 น. - comment id 722961
โดนใจอีกแล้ว...เราก็อยากบอกเขาแบบนี้นะคะ..อยากขอโทษที่เข้าไปทำให้วุ่นวายใจ แค่ฉันทำตามหัวใจเรียกร้องเท่านั้นเอง...
11 กรกฎาคม 2550 15:07 น. - comment id 722983
คุณก่องกิก ขอบคุณที่ให้อภัยค่ะ คุณคนบนเกาะ ขอบคุณค่ะที่ช่วยพูดให้ แต่เค้าคงไม่เข้ามาอ่านหรอก บ่นไปงั้นแหละค่ะ คุณผู้หญิงมือสอง แสดงว่าเราหัวอกเดียวกันใช่มะคะ
11 กรกฎาคม 2550 15:42 น. - comment id 723009
บางครั้งการใส่ใจมากเกินไป เขาก็จะดูเป็นเรื่องหยุมหยิม รัก...เป็นกำลังใจให้นะคะ
11 กรกฎาคม 2550 15:44 น. - comment id 723011
โถคนเราถ้ารักกันจริง คนนั้นเขาต้องไม่ว่า คุณว่าคุณเข้าไปสุงสิงวุ่นวายหรอกครับ เพราะ คนที่รักกัน ก็มักจะมอบสิ่งที่ดีๆให้กันบ้าง บางทีเป็นการสานสายใยที่มีต่อกัน ต่างหาก ผมเข้าใจความรู้สึกเช่นนี้ของคุณรัสสะตะ ได้ดีนะครับ
11 กรกฎาคม 2550 15:51 น. - comment id 723019
ขอโทษแล้วเขาเห็นคุณค่าเราเหมือนเดิมหรือปล่าว....ยังไงดูแลตัวเองมากๆนะเจ้าคะ..สุดท้ายไม่ว่าจะกล่าวคำไหน..เราก็ยังเป็ฯคนเจ็บนะคะ..สู้ๆๆคะ
11 กรกฎาคม 2550 16:16 น. - comment id 723044
แวะมาบอกว่าให้อภัยแล้วค่ะ คริๆ
11 กรกฎาคม 2550 17:36 น. - comment id 723142
หวัดดีจ้าคุณรัสสะตะ...เหอ ๆ ชื่อเราว่ายาก มีคนเรียกว่ากว่าอีก..(มีบ่นแถมท้าย) " ไม่เคยเบื่อ เธอเลย ที่เฉยนิ่ง ซ้ำรับรู้ ในบางสิ่ง ที่ปรารถนา แต่เพราะความ ขลาดเขลา เบาปัญหา จึงมิกล้า เอ่ยวาจา ว่ารักเธอ" (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
11 กรกฎาคม 2550 20:40 น. - comment id 723206
เค้าต้องกลับมาค่ะ เอาใจช่วย
11 กรกฎาคม 2550 23:03 น. - comment id 723250
คุณพิมญดา ขอโทษแล้วเขาก็ไม่เห็นค่าของเราหรอกค่ะ แต่ที่ขอโทษ ก็เพื่อจะยืนยันว่า เราจะไม่ไปยุ่ง วุ่นวายกับเขาอีก ขอบคุณมากนะคะที่เป็นห่วงกัน รัสสะตะซาบซึ้งในความหวังดีของคุณพิมญดามากค่ะ
11 กรกฎาคม 2550 22:58 น. - comment id 723266
จริงอย่างที่ครูพิมว่าค่ะ ยิ่งเรารัก เราใส่ใจ ก็ทำให้น่ารำคาญโดยไม่รู้ตัว
11 กรกฎาคม 2550 23:00 น. - comment id 723270
คุณเบรฟฮาร์ท ถ้าเขารัก เขาคงไม่ว่าหรอกค่ะ แต่นี่เขาไม่รักน่ะสิคะ... ขอบคุณนะคะที่มาให้กำลังใจกัน
11 กรกฎาคม 2550 23:05 น. - comment id 723273
ดีค่ะคุณเพียงแพรว ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจค่ะ
11 กรกฎาคม 2550 23:08 น. - comment id 723276
คุณศรรกรา ตอนเห็นชื่อคุณศรรกราทีแรก นึกว่าเป็น ผู้ชายน่ะค่ะ แต่พออ่านกลอน ก็รู้แน่ว่าหญิง เหมือนกัน ขอบคุณมากๆนะคะที่แวะเข้ามา อ่านกลอนของสาวช้ำรัก
12 กรกฎาคม 2550 07:29 น. - comment id 723334
เค้าเมินก็อย่าไปใส่ใจเลย คิดเสียว่าเค้าไม่มีตัวตนละกันเนอะ คิดว่าเค้าเป็นผักชีไป..เกี่ยวกันมั๊ยว่า
12 กรกฎาคม 2550 08:19 น. - comment id 723370
โอ๋.........ไม่ใช่เรื่องใหญ่ครับ...มาสนใจคนที่ต้องการความสนใจดีกว่าเนาะ
12 กรกฎาคม 2550 16:19 น. - comment id 723757
13 กรกฎาคม 2550 13:24 น. - comment id 724174
ขอบคุณ คุณโคลอน คุณอินสวน คุณมณีจันทร์มากนะคะ ที่แวะมาทักทาย และให้กำลังใจ คนอกหัก
17 กรกฎาคม 2550 15:31 น. - comment id 725726
บางทีเค้าคนนั้นอาจไม่ได้รำคาญเธอก็ได้..เค้าอาจต้องการหั้ยเธอเข้าใจและเอาใจเค้าให้มากกว่านี้ก็เป็นได้..มองโลกในแง่ดีไว้สิแล้วจะสบายใจ
1 สิงหาคม 2550 15:04 น. - comment id 732335
อกหักเพื่อรักใหม่