กรีดเกล็ดหยดอังสุชลระคนหมอง เอื้อนทำนอง ของลาจาก ไปภพใหม่ ร่ำโหยหา ชีวาวาตแทบขาดใจ ทำฉันใด จึงจะได้ เธอกลับมา การลาจาก ครั้งนี้ แสนโหดร้าย สิ้นสูญหายเลือนลับ ไม่หวนหา ยังมิได้ อันใด แม้สั่งลา ก็ด่วนมาจากกัน นั่นหรือจริง แหวนวงน้อยฉันยังสวม ประดับก้อย พลอยแพรวพร้อยแววระยับ ในอกหญิง เธอเคยจูบลูบแหวนแล้วแอบอิง แล้วทุกสิ่งที่เธอทำ กลับไม่มี โอ้อกเอ๋ย ใจจะขาด แล้วรู้ไหม แห่งหนใหน ทุกๆที่มีเราสอง แต่นี้ไป จะมีใคร มาเกี่ยวคล้อง เป็นเราสอง ของห้องใจ ฉันกับเธอ