.....พิศจันทร์ยามโผล่พ้น เวหา แก้มอิ่มอาบน้ำตา หม่นไหม้ ลมละลิ่วพัดพา รอยจูบ น้องเอย มอบแด่คนเคยใกล้ ที่ร้าง ห่างเรา .....คนึงยามพี่นั้น เคียงคู่ เป็นมิ่งขวัญพธู หนึ่งน้อง จากกันแต่จงรู้ ใจนี้ คงมั่น อกร่ำพร่ำเรียกร้อง ห่อนรู้ ลืมเลือน
5 กรกฎาคม 2550 16:38 น. - comment id 585974
**..คิดถึง..****..คิดถึง..** รู้ไหม อยู่ไหน สบายดีหรือเปล่า
5 กรกฎาคม 2550 16:24 น. - comment id 586097
จองที่ 1 อิ อิ เอมก็คิดถึงพี่หญิงรพีเหมือนกันนะคะ วันจันทร์จะแวะมากวนใหม่นะคะ พรุ่งนี้ขอไปพักร้อนตากอากาศกะเค้าบ้างอ่ะจ้า รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
5 กรกฎาคม 2550 17:11 น. - comment id 589046
คิดถึงมากๆๆค่ะ
5 กรกฎาคม 2550 18:55 น. - comment id 591518
@แค่คิดถึง@ แค่คิดถึงก็ลึกซึ้งในความหมาย แค่ห่วงใยก็รักเป็นหนักหนา แค่คิดถึงก็ซึ้งใจคนไกลตา แค่ห่วงหาก็อาทรจนอ่อนใจ
5 กรกฎาคม 2550 18:32 น. - comment id 591677
คุณผู้หญิงมือสอง ขอบคุณค่ะ..แต่ยังไม่งดงามเลยเนาะ.. เพิ่งหัดแต่งนี่แหละค่ะ... ต้องเรียนรู้อีกเยอะ..แนะนำด้วยค่ะ..
5 กรกฎาคม 2550 18:30 น. - comment id 591976
เสนาะหู เสนาะอารมณ์อย่างแรงจร้า
5 กรกฎาคม 2550 18:30 น. - comment id 591977
คุณพิมญดา ถ้าถึงกับต้องมาตามล่าหละก็..อย่ารู้เลยค่ะ.. อยู่ที่บ้านกลอนนี่แหละค่ะไม่ได้ไปไหนไกล.. รักนะแต่ไม่แสดงออก
5 กรกฎาคม 2550 18:28 น. - comment id 591983
สวัสดีค่ะครูพิม รพีคิดถึงครูพิมมากกว่าค่ะ... เสร็จการประเมินแล้วกลับมาเป็นขวัญใจบ้านกลอนไทยต่อเถอะค่ะ.. คิดถึงผลงานกลอนที่ไพเราะอ่อนหวานเนาะ...
5 กรกฎาคม 2550 18:25 น. - comment id 591999
ปู่ก่องกิก คิดถึงใครบอกได้ไหมใคร่ถามปู่ ด้วยไม่รู้จึงเอ่ยปากฝากคำถาม คนบ้านกลอนเขาอยากรู้อยู่ทุกยาม หากรู้ความจะตามหาแม่ยาใจ แต่เกรงว่าย่าที่บ้านนั้นจะรู้ หากตัวปู่ทำยึกยักจักสงสัย ถ้าความแตกย่าจับได้คงบรรลัย ไว้อาลัยปู่ไว้ก่อนนอนในโลง... ไม่ได้ตั้งใจลบหลู่นะคะ..แต่เจตนา.. ขออภัยด้วยกลอนมันพาไปน่ะปู่ขา....
5 กรกฎาคม 2550 18:03 น. - comment id 592003
ทะเลใจ จะรอวันจันทร์เน้อ..คิดถึงเช่นกันค่ะ..
5 กรกฎาคม 2550 17:48 น. - comment id 592016
คิดถึงคนึงหา...งามตาไปอยู่ไหน อยู่แห่งหนตำบลใด...หัวใจจาตามล่ามาครอบครอง.......
5 กรกฎาคม 2550 19:37 น. - comment id 592637
คุณมินตรา คิด.....ถึงใครคนนั้นที่ฝันเพ้อ ถึง......ตัวเธออยู่ห่างไกลในโพ้นฟ้า เธอ....นั้นตรึงซึ้งหทัยไม่สร่างซา อยู่.....แสนไกลในโพ้นฟ้าจะฝ่าไป ทุก.....เวลานาทีที่ไกลห่าง ลม......แห่งรักมิเคยจางร้างเลือนได้ หาย....ใจเข้าสูดไอรักปักฤทัย ใจ......ยังคงมอบให้ไว้ใกล้ใจคุณ ความคิดถึงและความห่วงใย..ไม่จืดจางไปด้วยกาลเวลา
5 กรกฎาคม 2550 19:58 น. - comment id 592650
คิดถึงเหมือนกันเลย
5 กรกฎาคม 2550 20:06 น. - comment id 592651
คุณยาแก้ปวด ที่บอกว่าคิดถึงเหมือนกันน่ะ.. คงไม่ใช่คนเดียวกันเนาะ.....
5 กรกฎาคม 2550 21:14 น. - comment id 720326
คิดฮอดเด้อคร่า
5 กรกฎาคม 2550 21:18 น. - comment id 720327
คุณเฌอมาลย์ หญิงรพีก็คิดถึงคนที่จะไปเที่ยวทะเลเช่นกันค่ะ.. อ่าวมะนาว..ที่ที่สองเรามีความหลังฝังใจ..
5 กรกฎาคม 2550 22:24 น. - comment id 720397
นับวันตัวพี่ร้าง.......ลาไกล ดังว่าดวงหทัย........ห่อแห้ง รอตัวพี่เคียงใกล้...เหมือนดัง วันวาน รักบ่ได้เสแสร้ง..........ที่ถ้อย แถลงนา ผิว่าตัวน้องนี้.........มีมนต์ จะเป่าบรรดาลดล..เสกให้ จิตใจพี่จำนน........กู่กลับหาน้อง ขอพี่คนนี้ไซร้.......อย่าร้างรักเลย มั่วครั้งเดียว..จบ คิคิ
5 กรกฎาคม 2550 23:27 น. - comment id 720442
พิศเดือนยามโผล่พ้น.. ราตรี.. สว่างกลางฟ้าทวี.. สว่างใส.. บดบังดาวเรียงราย.. นับร้อย.. เจ้าเอย.. ไม่เคยแข่งแสงได้.. ดั่งนี้.. นับนาน.. พิศเธอยามเยื้องย่าง.. กลางชน.. สว่างไสวกลางใจคน.. เฝ้าฝัน.. พันหมื่นผู้คนใกล้.. แต่นอก.. สายตา.. ทุกคราเหม่อหาฝัน.. ครุ่นคิด.. คะนึงเดียว.. สวัสดีค่ะคุณ bananaleaf แวะมาพร้อมกาแฟขม ๆ และกลอนหวาน ๆ ของคนเพิ่งหัดเขียน.. คิดถึงค่าาาา
5 กรกฎาคม 2550 23:57 น. - comment id 720455
เศร้า.......... เหงา..........รัก........และคิดถึง คิดถึงจังเลยๆๆๆๆๆๆๆ..........
6 กรกฎาคม 2550 04:36 น. - comment id 720495
สุดเศร้าซมระทมจิตด้วยคิดถึง เพราะรักจึงรำพึงเพ้อละเมอหา เธอมีฉันบ้างไหมในจินตนา เมื่อเวลาผันผ่านเนิ่นนานไป แม้นยามหลับยามตื่นไม่ชื่นจิต เหมือนชีวิตบิดเบือนเลื่อนไถล หลับก็ฝันครั้นตื่นยิ่งขื่นใจ เธอมีใครคนใหม่แล้วหรือแก้วตา ถึงตัวไกลแต่ใจฉันมั่นในรัก ผูกสมัครรักแต่เธอพร่ำเพ้อหา ไม่หลงทางร้างเลยเคยสัญญา ปรารถนารักเดียวเกาะเกี่ยวใจ มองดาวเดือนเกลื่อนฟ้าคราคืนค่ำ อยากฝากคำพร่ำวอนก่อนหลับใหล เป็นกลอนกานท์ผ่านพ้นถึงคนไกล มอบดวงใจสนิทแนบแอบนิทรา ยามเมื่อเธอมองดาวสกาวแจ่ม ในคืนแรมแซมซ่อนว่อนเวหา ดาวจะมอบความรักที่ฝากมา บอกเธอว่าใครคนหนึ่งคิดถึงเธอ... หากินดื้อๆ กับบทกลอนเก่าๆ นี่เองปราณรวี..อิอิ...
6 กรกฎาคม 2550 07:14 น. - comment id 720533
คุณเพียงแพรว โอย..อ่านโคลงเขาแล้วมาอ่านของเราแล้วอายเลย.. ขอบคุณนะคะ..หญิงรพีต้องเร่งฝึกปรือซะแล้ว... ขนาดมั่วยังเพราะขนาดนี้... รพีแต่งทั้งวันเลยกว่าจะได้บทนี้มา...
6 กรกฎาคม 2550 07:18 น. - comment id 720536
คุณนั่งยิ้มริมระเบียง ..อายจัง..นี่ขนาดคุณเพิ่งหัดเขียนยังเพราะซะขนาดนี้... ขอบคุณมากค่ะ..หญิงรพีต้องฝึกฝนต่อไป... เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ..
6 กรกฎาคม 2550 07:20 น. - comment id 720537
คุณสิริน เหงา..เศร้า..และคิดถึงค่ะ.. คิดถึงคุณด้วยเนาะ..
6 กรกฎาคม 2550 07:21 น. - comment id 720540
คุณปราณรวี กลอนเพราะจังค่ะ..ภาพก็สวย.. คนต้องงามแน่ๆ.. ขอบคุณที่หมั่นมาเยี่ยมกันค่ะ...
6 กรกฎาคม 2550 08:48 น. - comment id 720583
ความคิดถึงสวยจังนะคะ
6 กรกฎาคม 2550 09:04 น. - comment id 720592
เพราะจังค่ะ...น้ำผึ้งไม่ถนัดเลยอ่ะ ถ้าจะเขียนแบบนี้น่ะ...
6 กรกฎาคม 2550 09:33 น. - comment id 720613
สวัสดีค่ะคุณใบตอง.... แม้กายจะห่างร้าง แรมไกล ใจพี่ยังห่วงใย แต่เจ้า ยังหวงห่วงดวงใจ มิสร้าง นางเฮย ทุกค่ำร่ำเพียรเฝ้า แต่น้องกัลยา ..........เคยเห็นคนดำน้ำไหมค่ะ อิอิ นี่ไง ดำจนถึงฝั่งจนได้ เก่งจางงงงงง ゚☆☆゚ศรรกราหน้าเป็น゚☆☆゚
6 กรกฎาคม 2550 10:36 น. - comment id 720647
คุณเพียงพลิ้ว ถ้าบอกว่าความคิดถึงสวย..ก็คงไม่แปลกค่ะ.. นั่นเป็นเพราะคนส่งสวยค่ะ.. ความคิดถึงก็ต้องสวยเป็นธรรมดา..
6 กรกฎาคม 2550 10:38 น. - comment id 720648
คุณน้ำผึ้งเดือนห้า .. อย่าเอ็ดไปค่ะ..หญิงรพีก็เพิ่งหัดแต่งนี่แหละค่ะ.. อย่างที่บอกนั่นแหละค่ะ..คิดทั้งวันได้แค่สองบท..
6 กรกฎาคม 2550 10:41 น. - comment id 720649
คุณศรรกราหน้าเป็น...(ห่วง).. เจอนักเลงกลอนตัวจริงแล้ว... นักเรียนเขียนกลอนน้องใหม่อย่างรพีต้องรีบหลบ... ขนาดดำน้ำยังอย่างนี้.. ถ้าเหนือน้ำจะขนาดไหน.. หรือถ้ามาเหนือเมฆล่ะ.... โอยยยยย.. ..อายจังค่ะ... ต้องพยายามฝึกปรีอให้มากขึ้นกว่าเดิม.. รพี..สู้..สู้ รพี..สู้..สู้ รพี..สู้..สู้
6 กรกฎาคม 2550 13:50 น. - comment id 720713
6 กรกฎาคม 2550 16:24 น. - comment id 720783
คุณดินกระดาษ ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ..