ฉั น เ จ็ บ ป ว ด ร ว ด ร้ า ว ใ จ ใ ค ร รู้ บ้ า ง ฉั น อ้ า ง ว้ า ง ว้ า เ ห ว่ ใ จ ใ ค ร จ ะ เ ห็ น ฉั น ช้ำ ช อ ก แ ท บ ว า ง ว า ย ต า ย ทั้ ง เ ป็ น ถู ก เ ข า ล ว ง ห ล อ ก เ ล่ น เ ช่ น ข อ ง ต า ย เ ห ลี ย ว ร อ บ กา ย อ ย่ า ห ม า ย มี ใ ค ร อื่น ท น ก ล้ำ ก ลื น ใ จ แ ท บ แ ห ล ก แ ต ก ส ล า ย ฝื น เ ชิ ด ห น้ า ซ่ อ น น้ำ ต าช่ า ง น่า อ า ย ผ ล สุ ด ท้ า ย ก็ เ พี ย ง เ ร า ที่ เ ข ล า เ อ ง เ อ า ค ว า ม รั ก ภั ก ดี เ ป็ น ที่ ตั้ ง เ ข า ก ลั บ ชั ง ใ ช้ ว า จ า ม า ข่ ม เ ห ง ค น ไ ม่ มี ท า ง ไ ป ใ ค ร จ ะ เ ก ร ง อ ย า ก โ ง่ เ อ ง ก็ ต้ อ ง ช้ำ กั บ คำ ล ว ง แ ล ะ ท้ า ย สุ ด ก็ เ พี ย ง ตั ว ที่ เ ห ลื อ อ ยู่ ใ ค ร เ ข า จ ะ ม า รั บ รู้ ม า ห่ ว ง ห ว ง ต่ อ ใ ห้ ทุ่ ม เ ท ใ จ ไ ป ทั้ ง ด ว ง แ ต่ ค น ล ว ง ห รื อ เ ห็ น ค่ า อ ย่ า ห วั ง เ ล ย
5 กรกฎาคม 2550 15:13 น. - comment id 565753
>>>>>>>> โคลอน ..สวัสดีค่ะ.. คุณว่ามั๊ย.. กวี...ก็คือชีวิตนะ
5 กรกฎาคม 2550 15:16 น. - comment id 568445
>>>>>>>>ผู้หญิงมือสอง ..ขอบคุณค่ะ.. ขอบคุณที่คุณอ่าน..งานชิ้นนี้..ด้วย
5 กรกฎาคม 2550 15:15 น. - comment id 568447
>>>>>>>>ครึ่งหนึ่งของชีวิต เคยถามตัวเองเหมือนกันค่ะ..ว่าทำไม สุดท้ายเลยได้คำตอบ ..อ่านอีกครั้งนะคะ คำตอบอยู่ในกลอนน่ะแหละ
5 กรกฎาคม 2550 15:09 น. - comment id 568794
>>>>>>>> เจน_จัดให้ ความจริงใจของใครคนหนึ่ง อาจไม่ซาบซึ้งถึงใจใครเขา ความรัก..จึงไม่ใช่ของของเรา คืนเขา..คืนให้ไป..อย่าเก็บไว้เลย หวัดดีค่ะ....
5 กรกฎาคม 2550 15:02 น. - comment id 575099
>>>>>>>> ทะเลใจ ..ความรักเหรอคะ.. พี่ว่า.. มาถึงนาทีนี้ ..มันกลายเป็นความหลง..แล้วล่ะค่ะ
5 กรกฎาคม 2550 15:00 น. - comment id 575116
>>>>>>>>MomMamSan ทักทางนี้อีกรอบละกันนะคะ ..กี่วันแล้ว..ทนหมองนอนร้องไห้ ..กี่คืนแล้ว..เดียวดายใครเคยเห็น ..กี่ความช้ำ..ซ้ำซากหลากประเด็น ..กี่น้ำตา...หลบเร้น..ใครเห็นใจ
5 กรกฎาคม 2550 14:53 น. - comment id 575171
>>>>>>>>สาวภูไท สวัสดีค่ะ เพราะเขา..เราจึงกลายเป็นคนโง่ แอบฝันไปใหญ่โต..สุดท้ายมันก็แค่ความฝัน เขาก็ส่วนเขา..แล้วเรามันใครกัน แค่คนโง่..คนหนึ่งเท่านั้นที่มีค่าแค่ในวันที่เขาไม่มีใคร ...ขอบคุณนะคะ..ที่แวะมาทักทาย
5 กรกฎาคม 2550 14:23 น. - comment id 576842
ขอปรบมือให้คะ กลอนเพราะมาก ๆ คะ
5 กรกฎาคม 2550 16:59 น. - comment id 589309
ไม่ขอกล่าวโทษใครเพราะฉันเต็มใจให้เธอหลอก ยอมรับฉันมันกระจอกเป็นผู้หญิงนอกคอกที่ไม่เอาไหน จะยอมแกล้งโง่หากผลลัพท์คือการมีเธอต่อไป เจ็บอีกนิดจะเป็นไร ยังไงฉันก็เป็นแค่ของตายอยู่ดี เอาเลยเธอแสดงธาตุแท้ออกมาทุกพิษสง กระหน่ำความเจ็บปวดมาตรง ๆ ฟาดลงที่กลางใจฉันคนนี้ จะยอมรับทุกแรงปะทะ ตามสบายเลยนะถ้าเธออยากย่ำยี ให้รู้กันไปว่าทาสผู้ภักดี ยอมถวายความรักและชีวิตนี้เพื่อเธอ อิอิ แต่งกลอนตอบเหมือนคนซาดิสส์เลยเนอะเรา เห็นกลอนของพี่อ้อ ต้องรีบกระโดดเข้ามาร่วมแจมเร็วจี๋ คนโง่ เหรอ จะว่าไปก็ดีนะ มีแต่คนรักอ่ะ รักนะ ผู้ใหญ่โง่ จุ๊บ ๆๆ คิดถึงคนแต่งกลอนนี้จังเลย (ปากหวานนนนน) กิ้ว ๆ
5 กรกฎาคม 2550 17:46 น. - comment id 592023
.ใช่คะ...ครั้งหนึ่งเคยเป็นคนโง่ ........โง่จังที่ให้เค้าหลอกได้เป็นแรมปี.... ......................
5 กรกฎาคม 2550 12:49 น. - comment id 720243
เค้าเรียกว่า .. จริงใจตะหากคะ
5 กรกฎาคม 2550 12:51 น. - comment id 720245
หรือเพราะความเขลาจังหลงมอบคงมั่น หรือเพราะฉัน...มีรักจริง...หญิงคนหนึ่ง หรือเพระหัวใจ...วาดหวัง...ฝังรักซึ้ง คล้ายถูกตรึง...ด้วยรัก...ภักดิ์ชีวา... เพราะความเขลามีนิยามของความรัก จึงแน่นหนัก...ยึดมั่น...คำสัญญา มอบความรักแท้แน่วแน่เสมอมา เพียงปรารถนา...ให้เห็นค่าว่าห่วงใย... การรักใครคนหนึ่ง...มิใช่เรื่องโง่นะคะ ด้วยคิดถึง และห่วงใยเสมอ...พี่นางสาวใบไม้...
5 กรกฎาคม 2550 12:53 น. - comment id 720247
ถึงจะเจ็บปวดใจใครไม่รู้ ยอมทนอยู่เงียบเหงาเศร้าเหลือหลาย ทุกข์ระทมจมปรักหนักแทบตาย ดีหรือร้ายเลือกแล้วต้องรับเอง
5 กรกฎาคม 2550 12:55 น. - comment id 720248
..ขอบคุณค่ะ..กีกี้
5 กรกฎาคม 2550 13:20 น. - comment id 720267
ไม่ใช่คนโง่หรอกค่ะ ความรักสั่งให้เราทำและเป็นแบบนี้มากกว่า
5 กรกฎาคม 2550 13:26 น. - comment id 720281
ดีจ้า คุณนางสาวใบไม้..... เจ็บแปล๊บบบบ ๆๆๆๆ โดนใจจริงน้อ ความจริงใจ = ความหลอกลวง ?
5 กรกฎาคม 2550 13:32 น. - comment id 720291
...อินตามไปแล้ว
5 กรกฎาคม 2550 13:50 น. - comment id 720312
ทำมั้ยเขาต้องคิดว่าเราโง่ด้วยทั้งๆๆที่เราทำทุกอย่างด้วยความรักเห็นหัวใจเราเป็นของเล่น
5 กรกฎาคม 2550 21:28 น. - comment id 720341
โง่แล้วมีความสุข...กับฉลาดแล้วมีทุกข์.. ไม่รู้จะเลือกอย่างไหน...เอาเป็นว่าแล้วแต่สถานการณ์แล้วกันน่ะค่ะ
5 กรกฎาคม 2550 22:16 น. - comment id 720391
คนคนนั้นตะหากที่แพรวว่าโง่ อิอิ ทิ้งคนที่จริงใจ ไม่ฉลาดนักดอก พวกผุ้ชาย
5 กรกฎาคม 2550 23:21 น. - comment id 720437
ไม่ได้ทักทายกันนาน...สบายดีนะครับ
6 กรกฎาคม 2550 07:35 น. - comment id 720549
>>>>>>>แอ็ปเปิ้ล ฉันไม่อยากเป็นคนโง่ที่เขาไม่ต้องการ ไม่อยากทนทรมาน..เจ็บปวดแทบทนไม่ไหว เอางี้ก็แล้วกัน..ถ้าไม่มีใจจะอยู่ก็ขอให้เดินออกไป คนคนนี้จะไม่ว่าอะไร..ก็แล้วแต่ใจเธอต้องการ ...ปล่อยๆ...เค้าไป....เนอะ คิดถึงเหมือนกัน...เด็กบ๊องงง
6 กรกฎาคม 2550 07:37 น. - comment id 720552
>>>>>>>พิมจัง ....งั้นตอนนี้... ฉลาดแล้วอ่ะดิ ฮี่..ฮี่..
6 กรกฎาคม 2550 07:41 น. - comment id 720554
>>>>>>>กุ้งหนามแดง เพราะสิ่งที่แสดงออก..มันบอกว่าเธอหมดแล้วหัวใจ จะให้ฝืนทนต่อไป..ต่างคนก็ต่างปวดร้าว เมื่อความรักที่มี...มันก็แค่ลมปากชั่วครั้งชั่วคราว ระยะทางยังอีกยาว..เอาเถอะ..ต่างคนต่างก้าวออกไป ...ไม่อยากเป็นคนโง่อีกแระค่ะ..
6 กรกฎาคม 2550 07:44 น. - comment id 720557
>>>>>>>เพียงแพรว บางที..สิ่งที่อยู่ใกล้มือ..มันดูเหมือนไม่มีค่า แต่วัน..เวลาจะพิสูจน์เองว่าสำคัญแค่ไหน เมื่อหมดแล้วความดีที่ทำ..มันไม่ตรงกันกับหัวใจ จะทนอยู่ต่อไป..มันก็คงไม่มีอะไรดีขึ้นมา
6 กรกฎาคม 2550 07:45 น. - comment id 720558
>>>>>>>บินเดี่ยวหมื่นลี้ สวัสดีค่ะ...บินเดี่ยวฯ สบายดีค่ะ..หวังว่าคุณก็เช่นกัน ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
11 กรกฎาคม 2550 12:34 น. - comment id 722865
ตั้งต้นใหม่ปรับใหม่ใจเราเอง เจ็บอย่าเกรงยอมรับความขื่นขม ให้เวลารักษาใจหายทุกข์ตรม นึกชื่นชมคนอื่นบ้างอย่าหวังเดียว ลืมเขาเสียเถอะ ยังมีคนคอยสบตาอยู่นะ ไม่เชื่อมองมาสิ
15 กรกฎาคม 2550 22:46 น. - comment id 725305
ในความปวดร้าว ความอดทนจักพาเราล่วงข้าม โดยสะพานของกาลเวลา
5 กันยายน 2550 10:45 น. - comment id 749563
วันเวลาอาจได้เสี้ยมสอนหัวใจที่ช้ำสักวัน สักวัน และสักวัน ให้หายดี ด้วยใจระลึกถึงครับ
29 ตุลาคม 2550 14:51 น. - comment id 779138