...หากจะกลับมาถามหา ความรักเธอที่ทิ้งไปไกลตา...ในวันนั้น เสียใจด้วยนะ...ที่ไม่ได้เก็บไว้รอกัน เพราะฉันก็ไม่เห็นว่ามัน...จะมีค่าอะไร ความรัก...ที่เป็นอดีต ฉันไม่เคยคิดจะนำกลับมาใช้ใหม่ ทิ้งไปแล้ว...ก็ให้มันแล้วกันไป จะมาทนเก็บเอาไว้ทำไม...เสียเวลา
2 กรกฎาคม 2550 18:52 น. - comment id 718814
...อยากจะกลับ มาถามรัก ว่าถึงไหน ความรักฉัน กับเธอ ในวันนั้น ฉันคงรอ คำตอบ จากวงศ์ตะวัน ว่าเธอนั้น คิดอย่างไร กับพี่ชาย
2 กรกฎาคม 2550 19:58 น. - comment id 718852
เหลือไว้ให้พิทจังนิดหนึ่งก้อไม่ได้หรอเจ้าคะ.... อย่าเพิ่งทิ้งไปน๊าาาาา....
2 กรกฎาคม 2550 21:56 น. - comment id 718911
แก้วที่มันร้าว ไม่นานก็คงจะแตก ใจที่มันร้าวไม่นานก็คงจะแหลก แตกสลาย ไม่มีวันเหมือนเดิม มองไปข้างหน้า เดินเข้าหาแสงสว่าง ทิ้งเงาไว้ข้างหลังอย่างเลือนลาง หนทางข้างหน้ายังยาวไกล มาให้กำลังใจคาะเหมียววว
3 กรกฎาคม 2550 00:37 น. - comment id 718944
ถ้ามีแล้วทำให้ช้ำใจก็ทิ้งไปเนาะวงศ์ตะวัน หาใหม่ซะเลย..หุหุ..ให้รู้ซะมั่งใครเป็นใคร สู้ สู้ จ้า
3 กรกฎาคม 2550 01:13 น. - comment id 718951
เมื่อไม่รู้ค่า ก็อย่ามาถามหากัน ความผูกพัน เธอตัดได้ ฉันก็ตัดใจ หมดเยื่อ่ใย จะให้ใจเธอทำไม เธอคงไร้ใจ แล้วทำไม ฉันต้องแคร์... .................................. ให้กำลังใจนะคะ46% .. %
3 กรกฎาคม 2550 06:01 น. - comment id 718979
สวัสดีครับคุณวงศ์ตะวัน เป็นผมก็คงจะเหมือนกันนะครับ รักแล้วต้อง เลิกร้างไป คิดจะกลับมาหากันใหม่ ก็คงไม่ เหลืออะไรให้แล้ว เพราะหมดใจ
7 กรกฎาคม 2550 10:54 น. - comment id 721020
แม้แต่ความเป็นเพื่อนก็ไม่เหลือหรอคับ เป็นเพื่อนเป็นมิตรไม่มีพิษภัยดีกว่าคับ