...ค่ำคืนนี้ แหงนมองจันทร์ บนฟากฟ้า เหงาวิญญา น้ำตาอาบ รดแก้มสาว จันทร์เจ้าขา ข้าขอโทษ ที่หูเบา มอบให้เขา กายใจช้ำ จำฝืนทน ...มาวันนี้ รอยเจ็บยัง ไม่จางหาย เขาเหยียบย่ำ ดวงใจ ไห้หมองหม่น จันทร์เจ้าขา เขาผลักไส ไปให้พ้น เจ็บเหลือทน แสนปวดร้าว เศร้าทรวงใน ...อยู่เดียวดาย ใจแทบขาด พลาดสิ่งหวัง น้ำตาหลั่ง หม่นหมอง ต้องร้องไห้ เจ็บเหลือทน คร่ำครวญ หวลอาลัย จันทร์เห็นใจ ข้าบ้าง อย่าชังกัน ...ข้าขอมา ปรึกษา คลายความเจ็บ มันหนาวเหน็บ ใจสลาย มลายฝัน ไม่มีเขา แสนหดหู่ อยู่วันวัน ทั้งที่ฉัน ยังหายใจ ตายทั้งเป็น.. ??o.O (พิมญาดา) O.o?
26 มิถุนายน 2550 11:45 น. - comment id 715549
สาธุ .. จันทร์ ขอให้พิมคลายเศร้านะ เจอคนที่ดีกว่าเดิม แล้วเอาคนที่ทำเราเจ็บเป็นที่ตั้งไว้ ขอให้ก้าวผ่านความเจ็บไปได้ ทรมานหน่อยแต่ก็จั๊กจี๋หัวใจดีนะ เป็นหนึ่งคนที่เป็นกำลังใจให้นะ
26 มิถุนายน 2550 11:50 น. - comment id 715557
..-ขาดเขาแต่เราก็ต้องอยู่..ถึงแม้ว่าเขาไม่รับไม่รู้ก็ช่างเขา แค่คนรักไม่จริงทิ้งกันลงใช่หรือเปล่า แล้วจะแคร์แต่เขาไปทำไม.......ยิ่งครอบครองยิ่งเจ็บปวด... เทคแคร์..
26 มิถุนายน 2550 12:21 น. - comment id 715567
ต้องขอขอบคุณพี่ชายที่แสนดี ที่เกลากลอนให้พิมออกมาเพราะซะมากมาย พิมหาเพลง.คนหลงทาง..ฟังดูนะคะ ...คงถูกใจหาลๆท่านที่กำลังเดียวดาย..มาเป็นเพื่อน กันคะ..จะได้ไม่เดียวดาย...พี่ชายที่แสนดีพี่คุงไผ่ดำเจ้าคะ
26 มิถุนายน 2550 12:28 น. - comment id 715570
ช่วงนี้ สับสนๆ ยังไงม่ายรู้ แค่อยากหนีให้พ้นคนเดียวดาย กลับเดียวดายยิ่งนัก อยู่ท่ามกลางผู้คน กลับยิ่งเดียวดายมากกว่าอยู่เพียงลำพัง
26 มิถุนายน 2550 12:56 น. - comment id 715578
เดียวดายคืนไร้จันทร์ คืนค่ำนี้อยู่เดียวจึงเหลียวหา ดวงจันทราไม่รู้เจ้าอยู่ไหน เคยส่องแสงสว่างกลางดวงใจ กลับหนีหายไปลับไม่กลับคืน
26 มิถุนายน 2550 13:23 น. - comment id 715596
สวัสดีครับคุณพิมญดา เฮ้อ...นี่แหละครับ ความทุกข์กับสุข มันคละเคล้ากันจริงๆ แต่ความทุกข์มักมีมากกว่า ความสุขอีกนะครับ
26 มิถุนายน 2550 14:48 น. - comment id 715648
หวัดดีจ้าคุณพิมจาง........ มาบ่นอะไรกะจันทร์เจ้าค่ะ..... ถ้าจันทร์ช่วยได้ จันทร์คงมะปล่อยให้ตัวเองทุกคืนหรอกจ้า จันทร์คงจะของจันทร์อีกดวงไว้เป็นเพื่อนยามเหงาเหมือนกัน อิอิ โอ๋....อย่าเหงาไปเลยจ้า....
26 มิถุนายน 2550 14:49 น. - comment id 715649
ยืนดาดฟ้าเหม่อมองท้องฟ้ากว้าง ทั่วนภางค์ดาราพราวสกาวใส วับวับแววระยิบระยับจับดวงใจ แต่ทำไมจันทราน้ำตานอง โอ้จันทราเธอจ๋าอย่าร้องไห้ รู้ไหมใจฉันปวดร้าวเศร้าหม่นหมอง อยากไขว่คว้าจันทรามาประคอง กอดตระกองแนบอกอุ่นละมุนละไม แล้วร่ำร้องบรรเลงเป็นเพลงรัก ให้หนุนตักอิงประกบซบตรงไหล่ จันทราจ๋าจะโศกเศร้าเหงาไปใย ห้องว่างใจรอปลอบขวัญทุกวันคืน โปรดจงมายืนเคียงฉันเถิดจันทร์เจ้า ลบความเหงาให้ห่างหายคลายขมขื่น อยากเห็นจันทร์สว่างใสในทุกคืน "นะขวัญยืน"..จันทรา..สุดที่รัก..
26 มิถุนายน 2550 16:00 น. - comment id 715705
ไม่ค่อยได้เดียวดายตอนกลางคืนเท่าไรค่ะ หลับก่อนทุกที
26 มิถุนายน 2550 16:04 น. - comment id 715713
เจ็บเป็นครู รู้เป็นบทเรียน เพียรเป็นเป็นบ่อเกิด หวังเป็นอนาคต แรงยังไม่หมด ก้อจงอย่าท้อ ความไม่พอเป็นกิเลสของคน ...... ไม่ทำไม่มีทางรู้ ไม่สู้ ไม่มีทางชนะ รู้ถอย รู้สู้ รู้จังหวะ .. หนทางชนะ .แค่รู้เขา รู้เรา.....
26 มิถุนายน 2550 16:48 น. - comment id 715740
...มาแอบดูหน่อยนะครับ..สู้ๆเน้อ..
26 มิถุนายน 2550 18:46 น. - comment id 715785
ยืนเดียวดาย คลายเหงา เศร้าลึกลึก ใจเฝ้านึก ถึงเงา เธอรู้มั๊ย แม้ว่าเงา เขานั้น พลันมลาย ได้ห่างกาย ตายจาก พรากกันไป
26 มิถุนายน 2550 20:30 น. - comment id 715848
...ย่องมาดูคนเดียวดาย....
27 มิถุนายน 2550 10:00 น. - comment id 716095
มาดูดวงจันทร์เดียวดายเหมือนกันค่ะ....
27 มิถุนายน 2550 12:23 น. - comment id 716228
มาอยู่เคียงข้างคุณพิมค่ะ จะได้ไม่เดียวดาย
27 มิถุนายน 2550 14:42 น. - comment id 716401
จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า จะช่วยเป่าให้ทุกข์หาย สาดแสงจันทร์ผันน้ำตาที่อาลัย กลับเปลี่ยนให้เป็นรอยยิ้มพิมพ์ใจตน